Şâhidî’nin mevlid türündeki eseri. Eserin müellifinin, hangi Şâhidî olduğu konusunda bazı belirsizlikler bulunmaktadır. Ancak eseri tanıtan Hasibe Mazıoğlu, bu Mevlid’in dil özelliklerinden hareketle XV. veya XVI. yüzyılda yazılmış olabileceği; dolayısıyla Şâhidî Muğlalı İbrahim Dede’ye ait olma ihtimalini çok yüksek görmektedir. 823 beyit olan eser, aruzun mefâ’îlün mefâ’îlün fa’ûlün kalıbıyla kaleme alınmıştır. Mevlid’in bazı kısımları sade bir dille yazılmışsa da, bilhassa eserin baş kısımlarında gerek Arapça gerek Farsça ifade ve terkipler çokça kullanılmıştır. Rebiülevvel ayında okunabilmesi için eserin yazılmasına Safer ayının başında başlandığı ve ay sonunda da eserin tamamlandığı, müellif tarafından ifade edilmiştir.

Şâhidî, Allah’ın isim ve sıfatlarını anarak başladığı Mevlid’e, Hz. Peygamber’i öven beyitlerle devam etmiştir. Müellif, kendi günahlarından söz ettiği münâcât kısmının peşi sıra "Sebeb-i Nazm-ı Kitâb" bölümünde eseri yazma sebebini belirtmiştir. Hz. Peygamber’in yaratılış maksadı, doğumu, doğumdan sonra beliren olağanüstü hadiseler, anne babasının vefatı gibi mevzulardan sonra peygamberliğin gelişini, Medine’ye hicreti, miraç hadisesini ve Hz. Peygamber’in mucizelerini anlatmıştır. Nihayetinde çeşitli nasihatlerde bulunmuş ve oldukça uzun bir şekilde Hz. Peygamber’in vefatından söz etmiştir.

Yer verdiği konular itibarıyla Süleyman Çelebi’nin Mevlid’iyle benzerlikleri olsa da farklı bir vezinde yazılması sebebiyle Şâhidî’nin Mevlid’inde farklı bir söyleyiş dikkat çekmektedir (Mazıoğlu 1974: 45-49).

Bir mezuniyet tezinden hareketle eserin müellifi hakkında değerlendirmelerde bulunan Mazıoğlu, tanıtımda ve makalenin sonundaki listede söz konusu nüshanın yerini bildirmemiştir (Köksal 2011: 72).

Şairin biyografisi için bk. "Şâhidî, Muğlalı İbrahim Dede". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sahidi-muglali-ibrahim-dede