Nevres’in bilinen basılı ilk eseri. Bazı kaynaklarda 115 beyitlik küçük bir manzume olduğu belirtilen eser, bentleri on altışar mısradan oluşan 12 bentlik bir terkîb-benddir. Nevres, 6 sayfa tutarındaki neşrinin dışında, ayrıca Dîvân'ına da aldığı mersiyesini, "Tîğ-i hâmemle sipihrin ciğerin pâreleyip / Ben de icrâ edeyim kâ’ide-i Muhteşem’i" (Mer. 2/I-2) beytinde de dile getirdiği üzere, ünlü Acem şairi Muhteşem-i Kâşânî’nin Kerbelâ Mersiyesi’nden esinlenerek yazar (Özgül 1999: 32; Kaya 2017: 109). Şair, eserini kaleme alırken bir gece rüyasında gördüğü Muhteşem’den ilham aldığını dile getirmiş olmakla birlikte mersiyesinin, "Nîze üzre ser-i pür-hûn-ı Hüseyn’i göricek / Hayretinden baş açık dağlara çıkdı hurşîd" (Mer. 2/II-5) beyti hariç, ondan tercüme olmadığını ve tamamen özgün olduğunu belirtir (Kaya 2017: 109).

Nüshanın baş tarafındaki, “Sâbıkân Bağdâd ve hâlen İkinci Ordû-yı Hümâyûn Muhâsebecisi Sa‘âdetlü Nevres Efendi’nin zâde-i tab‘-ı âşıkâneleri olan mersiye-i belîğalarıdır” kaydından da anlaşılacağı üzere eser, şairin Şumnu’da İkinci Ordu Muhasebeciliği görevinde bulunduğu esnada basılmıştır. Nevres'in Dîvân'ından önce müstakil olarak basılan bu eserin basım tarihinin 1289-1290/1872-1874 yılları arasında olması muhtemeldir.

Hayli beğenilmiş olan mersiyenin matbu nüshasının dışında, çeşitli kütüphanelerde yazma nüshaları da bulunmaktadır. Dîvân'daki metin ile gerek matbu gerekse yazma nüshalar arasında küçük çapta da olsa bazı farklılıklar bulunmaktadır. Dîvân'da yer verilen şeklin, farklar bakımından vezin ve anlam itibarıyla daha uygun olması, şairin bu eserini daha sonra gözden geçirdiğini düşündürtmektedir (Kaya 2017: 109-110).

Şairin biyografisi için bk. "Nevres, Osman Nevres". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nevres-osman-nevres