Neşatî'nin elde bulunan tek mektubudur. Şair bu mektupta Hafız Post’a samimi bir ifadeyle hitap ederek içinde bulunduğu durumu dile getirmekte, ayrıntısına girmeden çektiği bazı sıkıntıların artık geride kaldığını ve şairlerin şiirlerinin şevkiyle suskunluktan kurtulduğunu bu vesileyle yazdığı “tahammül” redifli gazel ile Nailî’nin buna yazdığı nazireyi gönderdiğini ifade etmektedir. Mektubun sanatlı, dikkat çeken bir üslubu vardır.

Bu mektuptan ilk kez M. Kemal Özergin bahsederek çeviriyazı ve sadeleştirilmiş halini vermiş ancak mektubun bulunduğu mecmuanın künyesini vermemiştir. Daha sonra Bayram Ali Kaya (Kaya 1998: 50-53) Özergin’in yayınladığı mektubu iktibas etmiştir. Daha sonra yazdığı ansiklopedi maddesinde de mektubu kısaca tanıtmıştır (Kaya 2007: 19). Son olarak Ensar Karagöz, Hısn-ı Mansûrîzâde Mustafa Mucîb Efendi’ye (ö. 1727) ait olduğunu belirttiği bu mecmuanın tam künyesini ve ayrıntılı olarak muhtevasını verirken Neşâtî’nin bu mektubundan bahsederek mecmuanın tam künyesini vermiştir (Karagöz 2018: 32). Bu Mecmua’da mektup, “Merhûm Neşâtî Dedenüñ Hâfız Post merhûma Edirne’den irsâl buyurdukları mektûbdur” başlığıyla ve talik hattıyla kaydedilmiştir.

Şairin biyografisi için bk. "Neşâtî, Ahmed Dede". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nesati-ahmed-dede