Molla-zâde Şeyh Süleymân Şeyhî Efendi'nin hususi mektuplarını ihtiva eden eseri. Mektûbât-ı Erbaʻîn, Şeyh Süleyman Efendi’nin 1220/1805-06 ile 1230/1814-15 tarihleri arasında kaleme aldığı ve çeşitli yerlerde bulunan halifelerine, müritlerine, ihvanına ve müftü, müderris gibi resmî görevlerde bulunanlara gönderdiği mektuplar ile bu kişilerden aldığı mektupların bazılarını ihtiva etmektedir. Süleyman Şeyhî’nin 42 mektubu ile kendisine cevaben yazılan 16 mektuba ilâveten, dört mektubun daha teberrüken dâhil edildiği bu eserde; sorulan sorulara cevaplar, çözülemeyen problemler ve mektup sâhiplerinin hal ve gidişatlarına yönelik çeşitli açıklamalar bulunmaktadır. Bu eser, onun tesirini ve tarikatının ne kadar yayıldığını göstermesi açısından büyük bir önem arz etmektedir (Öksüz 2010: 25-26).

Yer yer manzum metinlerle zenginleştirilen mektuplarda; vahdet-i vücut ve mertebeleri, zikir ve mahiyeti, rabıta ve türleri, rüya ve salikin hayatındaki rolü, Nakşbendîliğin âdâb ve erkânı ile iyi bir sâlikte bulunması gereken hasletler işlenmiştir. Yer yer sanatlı üslubun hâkim olduğu bu mektupların dili orta sadeliktedir.

Mektûbât-ı Erbaʻîn, Süleyman Şeyhî’nin Te’vîlât-ı Hadîs-i Erbaʻîn ve Terkîbât-ı Erbaʻîn adlı eserleriyle birlikte; şekil ve muhteva özellikleri ile bu eserlerin çeviri yazılı metinlerine yer verilen bir yüksek lisans tez çalışmasına konu olmuştur (Öksüz 2010).

Şairin biyografisi için bk. “Şeyhî, Molla-zâde Şeyh Süleymân Şeyhî Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/seyhi-mollazade-seyh-suleyman-seyhi