İbrahim Necâtî’nin günümüze ulaşan tek eseri. Eserin, 19. yüzyıl mutasavvıf şairlerinden Şeyh Hacı İbrâhîm Necâtî Efendi’ye ait olabileceği düşüncesi hatalıdır (Ekinci 2013). Aynı yüzyılda yaşamış, aynı isimli başka bir şaire aittir ancak müellif İbrahim Necâtî hakkında kaynaklarda bilgi bulunmamaktadır.

Mahsûl-i Şebâbım, İsmail Safâ (ö. 24 Mart 1901) tarafından yazılan bir takriz ile başlamaktadır (İbrahim Necâtî, 1305: 2). “Kâri’in kirâm-ı hazarâtına bir iki söz” başlıklı bölüm ve “Mukaddime” ile devam eden eserde eski ve yeni tarzda şiirler mevcuttur (İbrahim Necâtî 1305: 3-9). Eser, kaside nazım şekliyle yazılmış 1 na't, Muallim Nâcî’nin gazeline yazılmış 1 terbî, 12 gazel, gazel nazım şekliyle kaleme alınmış 7 nazire, 4 kıta, yeni tarzda kaleme alınmış 3 manzume, “Hayâl-i Dildâra Hitâb” başlıklı mesnevi nazım şekliyle yazılmış bir manzume ve “Muhtelifü’l-me’âl-i eş’ârıma bir nazar” başlığı altında da 14 beyti ihtiva etmektedir. İbrahim Necâtî’nin eserinde 1 müşterek şiir kaleme alması ve Fuzûli, Necâti gibi şairlere nazire yazması dikkat çekicidir (İbrahim Necâtî 1305: 21-23). Ayrıca eserde “Bir Demet Çiçeğe” (İbrahim Necâtî 1305: 34-36) ve “Cümel” (İbrahim Necâtî 1305: 38-40) başlıklı mensur bölümler de yer almaktadır.

42 sayfalık eser, 1305 / 1886-87 tarihinde İstanbul’da Âlem Matbaası’nda basılmıştır.