İranlı meşhur şair ve mutasavvıf Ferîdüddin Attâr'a atfedilen Pendnâme isimli Farsça manzum esere Nakşibendi şeyhi Mehmed Murâd (ö. 1845) tarafından yapılan Türkçe şerh. Yarım sayfalık bir hamdele ve salveleden sonra eserinin sebeb-i telifini izah eden şarih, Murâd Molla Tekkesi'nde şeyhlik görevini ifa ederken öğrencilere verdiği dersler kapsamında Pendnâme'yi de yüz defadan fazla okuttuğunu, kendisinden evvel bu esere birçok şerhin yazılmış olduğunu ancak teberrüken kendisinin de bir şerh yazmak istediğini belirtir. Bu sebebe binaen oluşan şerhte önce kaynak metin beyit birimiyle kaydedilmiş, sonrasında bu beyit şerh edilmiştir. Yapılan şerh, daha ziyade anlamı önceleyen bir şerh olup açımlanmış ve genişletilmiş bir tercümeden öteye gidememektedir. Bu itibarla klasik şerh geleneğinde olduğu üzere şerh edilen metindeki kelimelere yönelik yoğun filolojik ve semantik açıklamaların olduğu bir şerh değildir. 

Arap harfli baskısının sonunda yer verdiği kapsamlı tercümeihâlinin sonunda şarih sözü şerhine getirip burada eserini kaleme alırken kaynak olarak sadece Pendnâme metnini kullandığını, Pendnâme'nin diğer şerhleri ya da sözlüklere müracaat etmeden sadece zihninden bu şerhi kaleme aldığını beyan eder (Mehmed Murâd 1252/1836: 266). 

Zekiye Güntan, şarihin Müzîlü'l-Hafâ adlı eserini kaynak göstererek Mâ-Hazar'ın Sultan Abdülmecid'e takdim edilip bu padişahın fermanıyla eserin Matbaa-yı Âmire’de tab’ olunarak çeşitli illere gönderildiğini belirtmektedir (2009: 69).

Eserin ismi bazı baskılarda "Kitâbu Mâ-Hazar Şerh alâ Pend-i Attâr" olarak görünmekteyse de bizzat şarihin kendisi yukarıda bahis mevzuu olan otobiyografisinde eserine "Mâ-Hazar-ı Mehmed Murâd" ismini verdiğini ifade etmektedir (Mehmed Murâd 1252/1836: 266).

Müellif hattı Süleymaniye Ktp. Mehmed Arif 260 numarada kayıtlı eserin Özege Kataloğu'na göre Arap harfli dokuz baskısı yapılmıştır (Şentürk 2020: 31/188-189). Eserin bu baskılarından biri (kuvvetle muhtemel ilki) Safer 1252 (Haziran 1836) tarihinde Sahaflar Şeyhizâde Mehmed Es'ad'ın marifetiyle gerçekleştirilmiş olup bu baskının sonunda şarihin hacimli bir otobiyografisi (tercümeihâli) yer almaktadır.

Eser üzerinde bir yüksek lisans tezi yapılmışsa (Erkan 2010) da bu çalışmada eserin Arap harfli baskıları dikkate alınmamıştır. Ayrıca Muhammet Altaytaş ve Emir Hüseyin Yiğit de 1304 Matbaa-i Osmâniye baskısını esas alarak eseri neşretmişlerdir (2012).

Yazarın biyografisi için bk. "Murâd, Şeyh Hacı Mehmed Murâd". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/murad-seyh-haci-mehmed-murad