Letaif-i Rivayat’ın dokuzuncu cüzündeki iki hikâyeden biri. Ahmet Mithat Efendi, bu hikâyeyi, iyilik edenin iyilik, kötülük edenin kötülük bulacağı düşüncesini inkâr edenlere ve hikâyelerini bu düşünce etrafında kurgulamasını eleştirenlere cevap olarak yazdığını söyler. Hikâye içerisinde geçmiş filozoflara ve hayattan örneklere atıfta bulunarak ve Kur’an-ı Kerim’den iki ayeti Arapça aslından alıntılayarak bu düşüncenin kaynaklarını göstermeye çalışır. Ayrıca hikâyede geçen olaylar gerçekten yaşandığı için hikâyenin adının Bir Gerçek Hikâye olduğunu söyler.

Bir Gerçek Hikâye'nin ilk bölümüne (İhbar) göre yazar-anlatıcı, hikâyedeki olayları bir arkadaş sohbetinde dinlemiştir. Orada hazır bulunanlar, olaylardan etkilenip bunları hikâyeleştirmesini yazar-anlatıcıdan rica ederler. Yazar da olaylar yaşanmış birer örnek olduğu için bu hikâyeyi yazar. Olaylar, H. Efendi ve M. Bey’in anlattıklarına dayanır. T. adasında, C. adındaki Hristiyan genç kız, bir Müslüman olan Ali’ye âşıktır. Fakat kızın ailesi ve Hristiyan cemaati bu aşka engel olurlar. Nihayet kız, aşkından hastalanınca âşıkların kavuşmasına müsaade edilir. C., Ali’yle evlenmek için dinini değiştirir. Bunu bildirmek için T.’nin bağlı olduğu K. adasına gidilir. Adanın yöneticisi K., zalim ve anlayışsızdır. Ailenin ve halkın dediklerine aldırış etmeden Ali’nin C.’yi iğfal ettiğine hükmederek onu Rumeli’ne sürer, sevgilileri ayırır. Fakat, K.’nın yaptığı yanına kalmaz. Görevinden azledilip İstanbul’a döner. İstanbul’daki evinde, yeni görevini beklerken, yaptıklarının asıl cezasını görür. Evdeki uşak ile K.’nın eşi, K.’ya bir oyun kurarlar. K., eşini boşar. Kurulan oyun sonucunda kadınla uşak evlenir. Bu son, yazara göre kendi düşüncesinin ispatıdır.

İlk olarak 1876'da yayımlanmıştır. Çağrı Yayınlarından çıkan Letaif-i Rivayat (2001) başlıklı külliyatta Bir Gerçek Hikâye, Latin harfleriyle yayımlanmıştır.

Yazarın biyografisi için bk. “Ahmet Mithat Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmet-mithat-efendi