Taşköprî-zâde Ahmed Efendi’nin kırk hadis türündeki eseri. Dili Arapça olan bu eserde müellif, Hz. Peygamber’in latifelerini konu alan kırk adet hadis rivayetine yer vermiştir.

Taşköprî-zâde, eserine aldığı hadis metinlerini şerhleriyle birlikte sunduktan sonra İslâm dininin latifelere dair çeşitli hükümlerini zikretmiş, bu mesele hakkındaki sahabe, tâbiîn ve tebe-i tâbiînin sözlerini içeren bir hatimeyle de eserini nihayete erdirmiştir. Esere dahil edilen hadis rivayetleri birçok kaynaktan alınmıştır. Bu kaynakların başlıcaları, Beyhakî’nin (ö. 448/1066) Delâilü’n-Nübüvve, Gazâlî’nin (ö. 505/1111) İhyâu Ulûmi’d-Dîn ve Beğavî’nin (ö. 516/1122) Şerhu’s-Sünne isimli eserleridir (Yaren 2019: 34-35). Hadis metinlerindeki latifeler, genel itibarıyla Hz. Peygamber’in hanımları, torunu ve ashabıyla ilgilidir. Bununla birlikte kendisine ulaştırılan bazı haberler karşısında Hz. Peygamber’in tebessüm ettiği hadiseleri konu edinen rivayetlere de yer verilmiştir (Yaren 2019: 39).

Sadık Cihan’ın bu eserle ilgili yazdığı makalede (Cihan: 1980) iki nüshasından söz edilen eserin diğer üç nüshası, bu eserin tahkik, tahric ve değerlendirmesini konu alan yüksek lisans tez çalışmasında Ayşenur Yaren tarafından tespit edilmiştir (2019).

Yazarın biyografisi için bk. "Taşköprî-zâde, Ahmed İsâmeddîn Ebülhayr Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/taskopruzade-ahmed-isameddin-ebulhayr