Uzun Firdevsî’nin kaleme aldığı eser. Şair, 909/1503 yılında tamamladığı Kutb-nâme'yi kutbu'l-aktab (asrın yenileyicisi) olarak gördüğü Sultan II. Bâyezîd’e sunmuştur. Eserin bilinen tek nüshası Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi, Hâlet Efendi kitapları arasında 643 numarada kayıtlıdır. Talik hatla yazılmış olan bu nüsha 13 satırlı 146 yapraktan oluşmaktadır. Yazmanın üzerindeki tezhipli başlıkta bulunan “Kıssa-i Midilli” ifadesinin Firdevsî’ye ait olmadığı, muhtemelen müstensih Muhammed bin Rasûl-i Serâyî’nin eklediği belirtilmektedir (Olgun ve Parmaksızoğlu 2011: XIX). 

Eserde, 17'si giriş bölümünde, diğerleri ana hikâyede olmak üzere toplam  89 ara başlık bulunmaktadır. Destan özellikleri gösteren Kutb-nâme'de 1481 yılından itibaren II. Bayezid dönemi olayları kronolojik sıralamaya bağlı kalınmaksızın ele alınmış (Biçer 2005: 63) ve özellikle de 904-909/1499-1503 yılları arasındaki Osmanlı-Venedik savaşı sırasında Osmanlıların 1501 yılı Ekim ayında (Rebiyülevvel-Rebiyülahir 907) giriştikleri Midilli baskınına odaklanılmıştır. Eser üzerine İbrahim Olgun ve İsmet Parmaksızoğlu tarafından hazırlanan çalışmada, yazarın anlatım biçiminden devrin tarihini iyi tanıdığı belirtilmektedir. Barış ve savaş, iyilik ve kötülük, deniz ve kara gibi zıtlıklar üzerinden Sultan II. Bâyezîd’in saltanatı boyunca geçen olaylar özetlenmiş ve sözü edilen Midilli baskını gerçekçi bir biçimde tasvir edilmiştir. Kutb-nâme’de verilen bilgiler "Sultan II. Bâyezîd devri olayları, Papalığın teşviki ile Osmanlı devletine karşı geliştirilen Haçlı bağlaşıklığı ve Midilli baskınının neden ve sonuçları" olmak üzere üç ana noktadan oluşturmaktadır. Olaylar destan havası içinde eski Türk geleneklerinden, eski İran ve İslam dinî mitlerinden ve astroloji gibi temalardan yararlanılarak aktarılmıştır (Olgun ve Parmaksızoğlu 2011: XXII-XXIII). Firdevsî, didaktik bir üslupla kaleme alınan eserin meydana getirilmesinde, olayların görgü tanıklarını kaynak olarak kullandığını belirtmiştir. Bu da eserin içerdiği bilgilerin, Sultan II. Bâyezîd devri ve Midilli baskını tarihi bakımından önemli olduğunu göstermektedir.

İçerdiği çok yönlü bilgilerin önemi bir yana bırakılırsa mesnevi nazım şekliyle ve aruzun “fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün” kalıbıyla kaleme alınan metin, vezin tekniği bakımından oldukça kusurludur. Beyitlerin hemen hepsinde sözcüklerin yapısı değişmiş ve kimi heceler yutulmuştur (Olgun ve Parmaksızoğlu 2011: XXIX). Buna rağmen şairin dili, Türkçe açısından oldukça önemlidir. Uzun Firdevsî kullandığı kelimeler, deyimler ve yerel ifadeler ile Türkçeye karşı tutumunu eserinde açıkça ortaya koymaktadır.

Kutb-nâme üzerinde Olgun ve Parmaksızoğlu tarafından yapılan bir çalışma bulunmaktadır. Bu eserin sonunda metinde geçen Türkçe kelime ve deyimlerden oluşturulmuş bir dizin bulunmaktadır. Çalışma Türk Tarih Kurumu tarafından 1980 ve 2011 olmak üzere iki kez yayımlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Firdevsî, Şerefeddîn Mûsâ, Uzun Firdevsî, Firdevsî-i Rûmî, Firdevsî-i Tavîl, Türk Firdevsî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/firdevsi-serefeddin-musa-uzun-firdevsi