Celâyirli Devleti’nin dördüncü hükümdarı olan Sultan Ahmed’in Külliyâtı’nın birinci Dîvânı. Kaynaklar, onun güçlü bir şair ve çeşitli bilim dallarında büyük bir bilgi birikimine sahip olduğunu ve üç dilde şiirler yazdığını söylemişlerdir (Devletşâh 1338: 229; Hidâyet 1336: I/5; Terbiyyet yty: 30; Herevî 1345: 63-65; Armutlu 1990: 19). Kitâbu’l-Hidâye, 1149 beyittir. Toplam manzume sayısı 174 olan Dîvân içerisinde 160 gazel, 7 terci veya terkib, 6 kıt’a ve 1 müstezad bulunmaktadır. Dîvân, her biri 8 beyit olan iki tevhid ile başlar. Bundan sonra biri 7, diğeri 5 beyit olan iki na’t gelir. 160 gazelin 12'si "el-Gazelü’l-Mevkûfe" başlığı altında verilmiştir. Gazellerin beyit sayısı değişiklik gösterse de, daha çok 7 beyitten oluşmuştur. Gazellerinin büyük bir kısmında mahlas yoktur. Çok az gazelinde mahlas yerine Ahmed ismini kullanmıştır. Gazelleri, daha çok âşıkane ve rindane özellikler taşır. Dîvân içerisinde 14, 15, 16, 24, 35 ve 38. manzumeler tek bendli terci veya terkib görünümündedir. Tek bendden oluştukları, başka bendleri ve vâsıta beyitleri olmadığı için bu manzumeler adlandırılamamıştır. 33. manzume, mısra sayıları farklı iki bentten oluşmuş bir terkib-i benddir. Dîvân’da "el-Mukatta’ât" başlığı alında yer alan 6 kıt’a, 2 veya 3 beyitten müteşekkildir. Eser üzerine Sadık Armutlu doktora tezi yapmıştır (1990).

Şairin biyografisi için bk. “Ahmed İbn Veys, Gıyâseddîn Sultân Ahmed Bahâdır, Mugîseddîn Sultân Ahmed”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmed-ibn-veys-giyaseddin-sultan