Nevvâb'ın eseri. Kitâb-ı Ziyâ’ü’l-Envâr der Zikr-i Tâife-i Bâbiyye ve Ahbâbiyye 1316/1898-99 yılında yazılmaya başlanmıştır. Eserin başlarında yer alan telif sebebi kısmında (2a) İran’da baş göstermiş olan Bâbîler hareketi eleştirilmekte ve bunların amacının İslâmiyet’e zarar vermek olduğu ifade edilmektedir. Yazar, kendi eserini Bâbiyye inancına karşı bir reddiye olarak yazmayı planlamıştır.

Eser, mukaddimeden, dokuz makaleden ve hatimeden ibarettir. Mukaddimede (3b) konunun genel çerçevesi ile beraber bu eserin yazılması sırasında yararlanılan kaynaklardan söz edilmiştir. Bunların arasında Karabağlı aydınlardan olan Baki’nin Tiflis’ten getirmiş olduğu Îkân adlı kitap ve bir diğer şahsın yazara sunduğu Risale-i Seyyah başlıklı eser önemli bir yere sahiptir. Zira Bâbîlerin görüşlerini yansıtan her iki eserdeki tezler, Ziyâ’ü’l-Envâr’da Nevvâb tarafından ciddi tenkitlere tâbi tutulmuştur.

Eserin ilk makalesi, Bâbîliğin kurucusu olan Mirza Ali Muhammed Bâb’ın aslının ve nesebinin, onun ahvalinin, akvalinin ve akaidinin açıklanmasına adanmıştır (Nəvvab, M-75: 7b). İkinci makale, Şirazlı Mirza Ali Muhammed Bâb’ın 1266 yılında Tebriz’de devlet büyüklerinin fermanı ve din adamlarının fetvası üzerine öldürülmesinden söz etmektedir(Nəvvab, M-75: 15b). Üçüncü makalede, Mirza Ali Muhammed Bâb’ın müritlerinin İran’ın değişik şehirlerinde çıkarmış oldukları kargaşalar ve bu bunların bastırılması konusuna değinilmiştir (Nəvvab, M-75: 17a). Dördüncü makale, Bâb’ın ardıllarından olan Molla Hüseyin Büşrûye’nin ahvalinden, onun İran’da çıkarmış oldu fitne ve fesattan ve öldürülmesinden bahseder (18b). Beşinci makale, Molla Muhammed Ali Zencânî’nin faaliyetleri ve katledilmesi hakkındadır (20a). Altıncı makale, yine Bâb’ın ardıllarından olan ve Bahâîlik akımının kurucusu olan Mirza Hüseyin Ali Bahâ’nın nesebinden, hayatından ve 1269 yılında İslâmiyet’e zarar veren faaliyetlerde bulunmasından söz eder (21b). Yedinci makalede Kur’ân-ı Kerîm’in ayetlerini kimsenin değiştiremeyeceğinden yola çıkılarak Bâbîlerin bu yöndeki faaliyetleri eleştirilmektedir (29a). Sekizinci makalede Hüseyin Ali Bahâ ile oğlu Abbas’ın başından geçenler ele alınmıştır (35a). Dokuzuncu makalede ise Şiilikteki Mehdi inancı bahis konusudur (47b). Hatimede (Nəvvab, M-75: 49b) Bâbîlik konusunda genel bir değerlendirme yapılmış ve okurlara nasihatlarda bulunulmuştur.

Ziyâ’ü’l-Envâr'ın müellif hattı üç elyazması nüshası (M-75; Б-7052; Б-2929) Azerbaycan Milli Bilimler Akademisi Elyazmaları Enstitüsünde muhafaza edilmektedir. Eser şimdiye kadar araştırılmaya tabi tutulmamış ve yayımlanmamıştır. 

Yazarın biyografisi için bk. "Nevvâb, Mir Möhsün". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nevvab-mir-mohsun