Mehmed Kemâleddîn'in, halvetiyye tarikatı usûl ve âdâbına ilişkin Türkçe eseri. Eser, mukaddime, sekiz bölüm ve hâtimeden oluşmaktadır. Besmele, hamdele, salvele ve dua ile başlayan mukaddimede eseri tanıtan bilgiler ve eserin telif sebebi yer almaktadır. Tarikatın şeriata dayanması gerektiğinin vurgulandığı eserde ilk bölüm sahih i‘tikâd, şeriat, tarikat, tasavvuf, sülûk mertebeleri, zikir konularına ayrılmıştır. İkinci bölüm hakikat ve tarikatın şeriat ile münâsebeti, tarikatın faydaları ve sünnet-i Nebevî hakkındadır. Üçüncü bölümde tarikata intisap, hilâfet verme usûlleri ve müridin nitelikleri anlatılmaktadır. Halvetiyye tarikatının kollarında telkin edilen esmâ ve furûat, müridlere yeni esmâ verilmesi ve yedi nefis mertebesinden bahsedilmiştir. Harîrî-zâde kendi tarikat silsilesini kaydetmiş ancak eserin cahil, sahtekâr kimselerin eline geçmesi ve bu kimselerin şeyhlik iddiasında bulunmasından endişe ettiği için biat hakkında detaylı bilgi vermemiştir. Mürşid-i kâmil ve sâdık müridin özelliklerine ilişkin dördüncü bölümde mürşide teslimiyet örneklerle açıklanmış, mürşidin şeriata uyması gerektiği ve müridin bu hususlarda yalancı kimselere karşı dikkatli olması vurgulanmıştır. Beşinci bölümde sohbet ve râbıta kavramları incelenmiş; mürşidin sohbetinde bulunmanın önemine ve dikkat edilmesi gereken kâidelere temas edilmiştir. Altıncı bölümde müridin ihvânına ve kendi nefsine karşı âdâbına, zikirde uyması gereken kurallara değinilmiştir. Yedinci bölümde Halvetiyye tâcının özellikleri ve ifade ettiği sembolik anlamlardan bahsedilmiştir. Son bölüm sûfîlerin devrânı, devrânın delilleri ve cevâzına dair fetvalara ayrılmıştır. Hâtime kısmında eserde toplam 70 kitap ve risâleden istifade ettiğini belirten Harîrî-zâde, eserin muhtelif başlıklarında bunlardan 54’ünün ismini zikretmiştir. En çok İsmâîl Hakkı Bursevî ve Mustafâ el-Bekrî’nin eserlerinden faydalanmıştır.

Eserde bâb başlıklarında Farsça, alt başlıklarda Farsçanın yanı sıra Arapça terkipler tercih edilmiştir. Âyet, hadis, şiir ve kelâm-ı kibârın yer aldığı eserde en fazla Nûru’l-Arabî ve Hasan Ünsî’nin sözleri, Niyâzî Mısrî ve Bursevî’nin şiirleri bulunmaktadır.

Eserin ikisi Süleymaniye Kütüphanesi’nde olmak üzere üç nüshası mevcuttur. Kenzü’l-feyz üzerine Ayşenur Aydınlı tarafından üç nüshasının karşılaştırıldığı bir yüksek lisans tezi (2015) hazırlanmış, eser aynı kişi tarafından kitap olarak neşredilmiştir (2021).

Müellifin biyografisi için bk. “Mehmed Kemâleddîn, Harîrî-zâde”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mehmed-kemaleddin-haririzade