Şinâsi’nin Mustafa Reşit Paşa’yı övmek için yazdığı kasidelerden oluşan eseri. Eserde; hak, adalet, akıl, kanun, medeniyet gibi kavramlar işlenmiştir. Ayrıca şair; tanzimat, millet, sadr-ı millet, kanun, devlet, reisicumhur, medeniyet, taassup, encümen-i dâniş gibi kavramlara şiirinde yer verip siyasal içerikli edebiyatın da kuruculuğunu ve öncülüğünü yapmıştır (Kahraman 2010: 168).

Eser 4 kasideden oluşur. Kasidelerin her birinin başında kime yazıldığını belirten ifadeler mevcuttur. Şiirlerin yalnızca birinde klasik kaside kurallarına dikkat eden şair, diğerlerinde nesib, girizgah, tegazzül gibi bölümleri şiire dahil etmemiş yalnızca medhiye, fahriye ve dua bölümlerine yer vermiştir.

On beş sayfadan oluşan bu eser, 1272/1858 yılında Tasvir-i Efkâr Matbaası’nda basılmıştır. Eserde Şinasi’nin Müntahabât-ı Eş’âr’ında yer alan 1265/1849, 1272/1856, 1273/1857 ve 1274/1858 tarihli dört kasidesi vardır. Şiirlerini aruz vezniyle yazan şair 1, 2, ve 4. kasidelerde aruzun "fe’ilâtün fe’ilâtün fe’ilâtün fe’ilün" kalıbını, 3. kasidede "mefâ’ilün fe’ilâtün mefâ’ilün fe’ilün" kalıbı tercih etmiştir. Klasik kafiye düzenine dikkat eden şair, son kasidesini mesnevi kafiye düzeniyle yazmıştır. Ayrıca tam ve zengin uyak kullanımına özen göstermiştir.

Şinâsi, eserinde Arapça ve Farsça kelimeleri kullanmaktan kaçınmış, konuşma diline yakın bir Türkçeyle eserini oluşturmuştur. Sanatlı ifadeler ve abartıdan uzak durmuş, sade bir dille yazmıştır.

Eser, Atatürk Üniversitesi Seyfettin Özege Koleksiyonunda 0120290 demirbaş numarasıyla kayıtlıdır.

Şairin biyografisi için bk. “Şinâsi ”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sinasi