Şa‘bâniyye Tekkesi şeyhlerinden âlim ve edîb Ömer Fuâdi’nin nasihat-nâme türündeki kasidesi. Eserin tam adı “Kasîde-i Pendiyye Berây-ı Hasb-i Hâl İbn-i Zamân Li-’Ömerü’l-Fu’âdî Kuddise Sırruhu” şeklindedir. 133 beyitten müteşekkil olan nasihatnâme, Millî Kütüphane FB 503/12 numarada bir mecmua içinde yer almaktadır.

Ömer Fuâdî, kasidesinde monotonluğu kırmak için yer yer kıt’a, lâyiha ve beyt başlığı altında bölümlere yer vermiştir. Şair, bu başlıklar altında konuyla ilgili özet mahiyetinde ifadeler kullanmış, bu suretle metinde konu bütünlüğünü sağlama yoluna gitmiştir. Nasihat-nâmenin ilk 26 beytinde dinî, ahlaki ve sosyal konulara değinen Fuâdî, “Tavsîf-i Sultân-ı Âdil” başlığı altında dönemin padişahını öven 4 beyitlik bir bölüme yer vermiştir. Ardından güzel ahlak konusunda bir kıt’a söyleyen şair, asıl konuya giriş yapar. Eskilerin, padişahı bir ağaca benzettiğini ifade eden şair, halkın ise bu ağacın kökleri olduğunu ve eğer halk ahlaki değerleri korur ve yaşatırsa devletin de ayakta kalacağını vurgular. Fuâdî, bu tespiti yaptıktan sonra toplumun yozlaşan yönlerini ortaya koyar. Halk arasında hırsızlık, yalan, rüşvet, fitne, zulüm, israf ve hile gibi kötü vasıfların arttığını söyler.

“Netîce-i Kasîde-i Pendiyye” ve “Hâtime-i Pendiyye” başlıkları altında ise bahsi geçen kötü huylara karşı yapılması gerekenleri sıralayan şair; kurtuluşun nefis terbiyesinden geçtiğini, bunun için bir mürşide bağlanılması gerektiğini belirtir. Kasidenin sonunda aynı vezinde tasavvufî bir de gazel yer almaktadır.

Fuâdî’nin pendiyyesinde dinî ve ahlaki konular dışında sosyal hayata yönelik birçok nasihat yer almaktadır. Ömer Fuâdî’nin yaşadığı zaman dilimi; Osmanlının siyasi, sosyal ve kültürel anlamda duraklama ve gerilemeye başladığı bir dönemi kapsamaktadır. Toplum meselelerine duyarlı bir şair olan Ömer Fuâdî, yaşadığı dönemdeki bozulmayı, açık yüreklilik ve samimi bir dille ifade etmiştir. Bu bakımdan Pendiyye, özellikle devlet ve halk kademesindeki değişimi göstermesi bakımından dikkate değer bir vesikadır. Ömer Fuâdî, manzumesinde; yaşadığı devrin sosyal ve ekonomik aksaklıklarından bahsetmiş, bu sorunların çözümüne ilişkin bazı öğütlerde bulunmuştur.

Manzume, nasihat verme amacıyla yazıldığı için anlaşılır ve sade bir dille kaleme alınmıştır. Fuâdî; sanatkârene söyleyişten uzak samimi bir dille ahlaki tavsiyelerde bulunmuş, konuyla ilgili hadis-i şerif ve darb-ı mesel tarzında sözlere de yer vermiştir.

Fuâdî'nin biyografisi için bk. “Fuâdî, Ömer”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fuadi-omer