Abdî'nin manzumesi. Kasâid bölümünde, 13b-16a varakları arasında bulunan eser, 73 beyitten oluşmaktadır. Şiirde birkaç yerde “âl-i Osman” tabiri yer alır. Buna binâen İbnü’l-Emin Mahmut İnal; "Kaside-i Osmaniye" unvan ile dâsitânı âl-i Osman vardır ki alt tarafları Sultan Abdülaziz'in medhine dairdir (İnal, 1969: 9) diyerek kasidenin önemine işaret eder.

Kaside, şairin, Osmanlı saltanatında yaşamaktan duyduğu memnuniyet ve şükür ifadesi başlar. Şair, padişahları ve önemli şahsiyetleri tek tek anarak başarı ve üstünlüklerini över. Osman Gazi, Orhan Gazi, Süleyman Paşa, Yıldırım Beyazıt, Uzun Hasan, II. Mehmet, Yavuz Sultan Selim, Kânunî Sultan Süleyman, Abdü’l-Mecid Han, Abdü’l-Aziz Han şairin andığı şahsiyetlerdir. Kasidede Kosova Vak’ası ve Vak’a-i Hayriyye de bahsi geçen tarihî hadiselerdendir. II. Mehmed’i “müceddid” tabiri ile öne çıkaran şair, Vak’a-i Hayriyye vesilesi ile dolaylı yoldan II. Mahmud’a da övgüde bulunur.

Kasidedeki en uzun maksûd bölümü, Abdî’nin, devrinde yaşadığı Abdü’l-Aziz Han’a ayrılmıştır. Şair, hilâfet sırasının ona geldiğini dile getirerek Abdü’l-Aziz Han’a dua eder. Eserde, coşkun bir üslûp ve yer yer mahallî söyleyişler göze çarpmaktadır. Eser, Abdî'nin mürettep Dîvân'ında yer alır.

Şairin biyografisi için bk. "Abdî, Şarkîkarahisarlı". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdi-sarkikarahisarli