Müstakîm-zâde Süleyman Sa'deddîn Efendi'nin (d. Recep 1131/Mayıs-Haziran 1719 - ö. 10 Şevval 1202/14 Temmuz 1788) şiir terimlerine dair eseri. 1187/1173 tarihinde yazılan eser sadece altı yapraktan oluşmasına rağmen muhtevası hacmiyle kıyaslanamayacak kadar değerlidir. Istılâhâtü'ş-Şi'riyye adı her ne kadar "şiir terimleri" anlamına gelmekteyse de, gerek şiir dışındaki bazı terim ve deyimleri içermesi gerekse şiir kelimesinin sonraki dönemlere oranla o dönemde çok daha geniş kapsamlı olması bakımından eser, Harun Tolasa tarafından "edebiyat terimleri" kitabı olarak değerlendirilmiştir (1986: 364).

Eserin ilk iki yaprağı bir başlangıç, bir ön söz durumundadır. Bizzat kendisinin "dîbâce zeyli" diye adlandırdığı bu kısımda müellif aruz vezni, şiir ve şair üzerine birtakım genel değerlendirmeler yapar; aruz ile şiir arasında var olduğuna inandığı sıkı ilişkiye değinir. Hemen sonra Kur'an-ı Kerim'in bazı sure ve ayetlerindeki şiir ve şair üzerine olumsuz görüşlerin yorumuna geçer. Bundan sonra "istiare" terimi ile sözlüğüne başlar. Istılâhâtü'ş-Şi'riyye'de alfabetik düzen içerisinde toplam 59 edebî terimin tanımı yapılmaktadır. Fakat bazı terimlerin tanımı yapılırken arlarında münasebet bulunan başka terimlerin de tanımına yer verildiğinden bu sayı artmaktadır. Eserde terimlerin bir kısmında sadece tanım yapılırken bir kısmında ise tanımın yanı sıra bazı açıklamalara gidildiği, örnekler verildiği, hatta kısa kısa yorum ve değerlendirmelerde bulunulduğu görülür. Yapılan tanım, verilen bilgi ve örneklerin bir kısmında şahıs ve kitap ismi olarak birtakım kaynakların belirtilmiş olması eserin dikkati çeken özelliklerinden biridir (bk. Tolasa 1986: 364-365).

Harun Tolasa, Süleymaniye Kütüphanesi'nde iki nüshasını tespit ettiği Istılâhât-ı Şi'riyye'nin tenkitli metnini makale olarak yayımlamıştır (1986).

Müellifin biyografisi için bk. "Müstakîm-zâde Süleyman Sadeddin Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mustakimzade-suleyman-sadeddin