Osmanlı devlet adamı, diplomat, yazar, çevirmen olan Ahmet Vefik’e ait tercüme eser. Le Depit Amoureux adıyla kaleme alınan eser Moliere’in para kazanmak için yazdığı oyunlardan biridir. Ahmet Vefik Paşa bu piyesi İnfiâl-i Aşk adıyla tercüme etmiştir. Eserin aslı manzum olmasına rağmen buna sadık kalınmayıp düzyazı şeklinde dilimize tercüme edilmiştir. Ahmet Vefik, kendine uygun bulduğu sahneleri tercüme etmiş, oyunu beş perdeden üç perdeye indirmiştir. Bunu yapmasındaki amaç Ahmet Vefik’in toplumların dilleri, kültürleri ve geleneklerine önem vermesidir.

Oyunun konusu kısaca şu şekildedir: Erast ve Valer, Lüçika adındaki kızı sevmektedirler. İkisi de ayrı ayrı Lüçika tarafından kendisinin üstün tutulduğuna inanmışlardır. Erkek kılığına girmek zorunda kalan ve Askan adını alan Dorimen ise Valer’i sevmekte ancak gerçek kimliğini ortaya çıkaramamaktadır. Bu yüzden kendisini Lüçika olarak tanıtarak gizlice Valer’le nikahlanır. Ancak Valer’in uşağı Maskaril Lüçika’yla nikahlandığını Valer’in babası Plidor’a duyurur. Plidor da bu meseleyi konuşmak için Alber’le konuşmaya gider. Aralarında mirasla ilgili geçmişe dayalı bir hadise yaşandığı için bu konuyla ilgili Plidor’dan bazı şeyleri gizleyen Alber de bu ziyaretten telaşlanır. Fakat Lüçika’yla Valer’in nikâhlandığı haberini duyunca daha da rahatsız olur. Bu haberi duyan Erast da Marinet’le haber yollayarak Lüçika’yla ilişkisini bitirdiğini söyler. İşler iyice karışması üzerine Lüçika ile Valer yüzleştirilir. Olanlardan habersiz bir şekilde Lüçika, doğal olarak her şeyi reddeder. Oyunun ilerleyen bölümlerinde gelen bir haberle kılık değiştirmiş olan kız, Alber’in gerçek kızı olduğunu ve artık rol yapması gerekmediğini öğrenir. Bu haberle birlikte tüm düğüm noktaları çözüme kavuşur. Lüçika ve Erast, Valer ile Dorimen, Gorin ile de Marinet birbirlerine kavuşurlar. Oyun mutlu bir sonla neticelenir (Burcu 2000: 50-51).

Oyundaki kişilerin birbirleriyle olan ilişkileri ve geçmişleri hakkında verilen bilgiler zor anlaşılır niteliktedir. Olay örgüsünü oluşturan unsurların çoğu gerçekçilikten uzak ve tesadüfidir. Bu durum oyunun anlaşılırlığını olumsuz yönde etkilemektedir.

Ahmet Vefik’in İnfiâl-i Aşk adıyla tercüme ettiği bu oyun, daha sonra Küskün Âşıklar adı ile Güzin Dikel ve Nevin Korel tarafından 1944 yılında tercüme edilmiştir.

Yazarın biyografisi için bk. “Ahmet Vefik Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ahmet-vefik-pasa