İbn Arabşâh'ın kaleme aldığı kelâm ilmine dair Arapça manzum risale. İbn Arabşâh’ın, Timur (1370-1405) tarafından Semerkant’a getirilen ulema arasında yer alan Seyyid Şerîf Cürcânî (ö. 816/1413)’nin ders halkasına dâhil olduğu ve kendisinden kelâm alanında dersler aldığı bilinmektedir. Daha sonraları 825-841/1422-1428 yılları arasında Dımaşk’taki ikameti esnasında hac kervanıyla şehre gelen Ebû Abdullâh Muhammed el-Buhârî (ö. 841/1438)’ye mülazım olan müellif, ondan da kelâma ve çeşitli ilimlere dair dokuz yıl kadar ders okumuştur. İbn Arabşâh, kelâm alanında kaleme aldığı Ikdü’l-Ferîd fî İlmi’t-Tevhîd isimli eseri işte bu ilmî birikimin bir neticesi olarak yazmıştır. Manzum ve muhtasar bir metin olan eserin kaç beyit olduğu bilinmemekle birlikte, İbn Tagrîberdî eserden on sekiz beyti vefeyatında aktarmaktadır. Aruz vezninde ve mukayyed revi ile yazılmış olan manzume Kahire'nin ilim çevrelerinde çok rağbet görmüştür. Pek çok ilim halkasında ders metni olarak okutulan eserin bizzat müellifinden İbn Hacer el-Askalânî (ö. 852/1449), İbn Tagrîberdî (ö. 874/1470) ve Sehâvî (ö. 902/1497) gibi isimler okumuş ve kendisinden icazet almıştır. İbn Tagîberdî eserden bölümleri el-Menhelü’s-Sâfî ve’l-Müstevfî ba'de’l-Vâfî isimli vefeyâtında aktarmış; Sehâvî, ed-Dav’ü’l-Lâmi' li Ehli Karni’t-Tâsi' adlı meşhur tabakatında bu eseri İbn Arabşâh’ın ikamet ettiği Salâhiyye Hankah’ında kendisinden okuduğunu kaydetmiştir. Sehâvî, İbn Arabşâh’ın Salâhiyye Hankah’ında bu eseri kendi hattıyla kaleme aldığını ve kendisine ders halkalarında okutması için icazet verdiğini belirtmiştir. Eserin yazma nüshaları günümüze ulaşmamıştır. Manzumenin eldeki kısmı üzerine yapılmış bir çalışma da belirlenememiştir.