Şeyh Hâmid-i Veli’ye atfedilen dokuz sayfalık dua, vird ve zikirlerinin yer aldığı risâle.  Müellif, Zikir Risâlesi’nde Silâhü’l-Mürîdîn adlı bir dua mecmuası da telif ettiğinden bahsetmiştir (Şeyh Hâmid-i Velî (yz), Nu. 81/6b; Ulu 2021a: 58-75). Silâhü’l-Mürîdîn’in orada bahsedilen özellikleri yansıtıyor olması, eserin Somuncu Baba’ya ait olabileceği kanaatini oluşturmuştur. Bununla birlikte eserin ona aidiyeti kesin değildir (Ulu 2021: 163-167).

Eser besmele, hamdele, salvele, dua, istiğfar, ta’zim, tekbir, dua ve senâ içerikli ayetler, övgüler ve bazı hatırlatmaları kapsamaktadır. Somuncu Baba, bu eserinde herhangi bir kaynak zikretmez, herhangi bir kaynağa atıf yapmaz. Sadece Kur’an’ı Kerimden bazı ayetleri alır. Somuncu Baba, eserinde hamda özel bir önem atfeder (Şeyh Hâmid (yz), Nu. 1510: 307). Ayrıca “Lâilâhe illallah” cümlesi üzerinde durur bunun yanında “Hayy, Kayyûm, Kadîr, Hakîm, Selâm, Zü’l-celâl ve’l-ikrâm, Afüv, Bâkî, Celle celâl, Alî, Azîm, Kerîm, Gafûr, Rahîm, Şekûr, Halîm, Evvel, Kadîm, Ahîr, Mukîm, Vâhid, Hak gibi Allah’ın isim ve sıfatlarını zikreder. (Şeyh Hâmid (yz), Nu. 1510: 307-308) O, farzları, sünnet ve nafileleri ve diğer şer’i hükümleri layıkıyla yerine getirdikten sonra kalan zamanları dua ve zikirle geçirmenin önemini vurgular. Somuncu Baba, bu eserinde peygamberimizi de anar. Kelime-i tevhid ile zikir faslının ardından Hz. Muhammed’in Allah’ın vahyini hâkim kılan ve emirlerini yerine getiren elçisi olduğunu belirtir (Şeyh Hâmid (yz), Nu. 1510: 309-310).

Risâlenin, tespit edilebilen üç nüshası mevcuttur. İlki Ahmed Ziyâeddîn Gümüşhânevî’ye ait Mecmûatü’l-Ahzâb’ın Şazelî cildinde “Hâzâ Hüzb’üş-Şeyh Hâmîd el-Ârif Kaddesallahu sırrahû ve nefe’anâ bih” adıyla 306-315. sayfaları arasında yer alan nüsha; ikincisi Millet Yazma Eserler Ktp., Ali Emîri Arapça, 730/5 numarada 10-14 varakları arasında kayıtlı olan nüsha; sonuncusu Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi kütüphanesinde bulunan, “Evrâd Hâmidüddîn Hâmid Aksarâyî” şeklinde 37307 yer numara ile kayıtlı olan mecmuanın 177b-182b varakları arasında yer alan nüshadır. Silâhü’l-Mürîdîn’in bu üç nüshasıyla ilgili olarak şu çalışmalar yapılmıştır: Mecmûatü’l-Ahzâb nüshası metin olarak Ahmed Akgündüz tarafından yayınlanmış ancak çevirisi yapılmamıştır (Akgündüz 2009: 445-450). Eserin ilk Türkçe çevirisi bu nüsha esas alınmak kaydıyla Mahmut Ulu tarafından yapılmıştır (Ulu 2020: 111-124). Millet Yazma Eserler nüshası Recep Dikici tarafından çevirisi yapılmadan yayınlanmıştır (Dikici 2017: 34-43). Bu nüshanın çevirisi, hem Arapçasına hem okunuşuna yer verilmek suretiyle Selami Şimşek tarafından yapılmıştır (Şimşek 2020: 41-76). Ankara Üniv. İlahiyat Fakültesi Kütüphanesi nüshasının neşri henüz yapılmamıştır. Bununla birlikte Şeyh Hâmid-i Velî’nin buraya kadar bahsedilen üç eserinin yukarıda belirtilen kimi nüshaları ilk kez tek kitapta toplanıp üçünün de hem Arapça hem Türkçe çeviri metinleri 2015 yılında yapılmak suretiyle yayınlanmıştır (Ulu 2015: 63-124; Ulu 2020; Ulu 2021c: 226-240). Bunların dışında mezkûr eserle ilgili içerik analizi şeklinde bir makale Mahmut Ulu tarafından yayımlanmıştır (Ulu 2021b: 135-146).

Müellifin biyografisi için bk. "Somuncu Baba". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/somuncu-baba