İslam’ın ilk dört büyük halifesinin hilyesini anlatan manzum bir eserdir. Türk edebiyatında hilye türünde, peygamber efendimizin fizikî özelliklerini anlatan ilk eseri Hâkânî kaleme almıştır (Pala 1991). 1598 tarihinde yazılan bu eser Türk edebiyatının şaheserleri arasına girmiştir. 724 beyitlik küçük bir mesnevi olan Hilye-i Hâkânî’ye daha sonra gelen şairler tarafınca nazireler yazılmıştır. Hâkânî’den sonra yazılan hilyelerden en önemlilerinden birisi de Cevrî’nin hilyesidir. Cevrî Hâkânî’yi örnek almakla birlikte ondan farklı olarak Peygamber Efendimizin hilyesi yerine dört halifenin hilyesini yazmayı daha uygun görmüştür. Bunun sebebi olarak Hâkânî’nin eserinin halk arasında fazla beğenilmesini göstermiştir. Cevrî bu sebeplerden dolayı konuyu kaydırıp halk tarafından beğenilmesini sağlamak ve halifelerin hilyesini yazarak bir ilki başarmak gayretiyle bu eseri kaleme aldığını belirtir. Hilye-i Çehâr Yâr-ı Güzin 145 beyitten oluşan küçük bir mesnevidir. 1040/1630 yılında yazılan eserin yazılış tarihi için şair, ayrıca 22 beyitlik bir tarih söylemiştir. Aruzun fe'ilâtün/fe'ilâtün/fe'ilün kalıbıyla yazılan eser, münâcat, na’t  ve mukaddimeden sonra dört büyük halife Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali’nin hilyeleri ve hâtime bölümlerinden meydana gelmektedir.

Cevrî, halifelerin hilyelerini anlattığı bölümlerde, her halifenin fizikî özelliklerinin anlatıldığı Arapça başlıktan sonra, kendi düşünce ve duygularını da katarak hilyesini başlıkta verilen özellikler üzerinden oluşturmuştur (Erkal 1999: 120). Hilye'ye göre halifelerin fizikî özellikleri şöyledir: Hz Ebubekir: Uzun boylu, ince, hafif, zayıfımsı, beyaz tenli, dar omuzlu, ünlü bir simaya sahip, açık alınlı, gözleri benli, parmaklarının üstü kılsız, saçlarını kına ve çivit otu ile boyayan, belinin kemerini kalçası sarkmayacak şekilde sıkmayan fiziki yapıya sahip birisi idi. Hz. Ömer: Büyük çoğunluğun rivayetine göre karayağız, bazılarına göre ise aşkın bir cilde sahipti. Uzun boylu, iri yapılı, saçları dökük, dar omuzlu, kızıl gözlü, sık sakallı, genel olarak kızıl bir deriye sahipti. Hz. Osman: Orta boylu, güzel yüzlü, ince tenli, gür sakallı, esmer renkli, gür saçlı, iri kemikli, dişleri altın kaplamalı, vücudu bilhassa kolları kılla kaplıydı. Uzun burunlu, insanların en güzeli ve saçları kulaklarını aşacak şekilde uzundu. Hz. Ali: Karayağız, orta boylu, teni kıllı, geniş ve sarı sakallı, başı saçsız, güzel yüzlü, göbekli, şişmanımsı, siyah gözlü, avuç içi geniş, iri kemikli, boynu gümüş bir ibriğe benzeyen, başının sadece arka kısmında saç bulunan ve kasık bir vaziyette yürüyen fiziki yapıya sahipti. (Erkal 1999: 127) Cevri, Hâkâni’nin Hilyesi'nden ilham alarak ve ona gıpta ederek hilyesini yazmış ve Hâkânî’yi tamamlamıştır. Cevri’nin Hilye-i Çar-yar-ı Güzin’i Türk Edebiyatında yazılan ikinci, Hz. Muhammed dışındaki kişiler için yazılan ilk hilye örneğidir.

Şairin biyografisi için bk. "Cevrî, İbrahim Çelebi." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/cevri-ibrahim-celebi