Firişteoğlu’nun 838/1434 tarihinde kaleme aldığı ve Hurufîlikle ilgili bazı düşüncelerini açıkladığı mensur eseri. Eser yer yer Farsça beyitleri de ihtiva etmektedir. Kaynaklarda eserin Fazlullâh-ı Hurufî’nin Muhabbet-nâme adlı eserinin tercümesi olduğu kaydedilse de Şenödeyici eserin telif olduğunu ortaya koymuştur. Firişteoğlu zât, sıfât ve ma’rifet-i Rabbü’l-erbâb hakkında kaleme aldığı bu eserini dostlarının isteği üzerine yazdığını (Usluer 2020, Şenödeyici 2014: 166-167) belirtir. 

Farsça yazılan mukaddimede hamdele, salvele, sebeb-i telif, eserin müellifi ve ismi, yazılış tarihi ve içeriği yer almaktadır. Daha sonra insanın yaratılışı ele alınmaktadır. Hurufîlik öğretileri doğrultusunda tertip edilen eserin genelinde insanın yaratılışı irdelenmektedir. İslam dininin prensipleri 28 ve 32 rakamları ile izah edilmektedir. 28 ve 32 harfin ihata etmediği hiçbir eşya yoktur. İnsan bedeni özellikle yüzü 28 ve 32 harfin iyi şekilde görülebileceği yerdir. İnsan, kendindeki İlahî yönü görebilmek için kendi bedenine bakmalıdır. İlahi sırlar sayılar ve harfler vasıtasıyla izhar edilirken âyet ve hadis iktibaslarından yararlanılır. “Hidâyet” başlıkları altındaki konular hurufî tevilleri ile ifade edilir. Eserde Fazlullâh-ı Hurufî’nin yorumlarının öğrenilmesi ve nakledilmesi hâlinde hidayete erişileceği vurgulanır (Şenödeyici 2014: 162-164).

Özer Şenödeyici 2009 yılında eser üzerine bir makale yayımlamış; daha sonra eseri Hurufilik Bilgisi: Ferişteoğlu Abdülmecid Külliyatı adlı kitapta bölüm olarak neşretmiştir. 

Şairin biyografisi için bk. “Firişteoğlu, Abdülmecîd İbn-i Firişte İzzeddîn”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/firisteoglu-abdulmecid-ibni-firiste