Nahîfî'nin hicret konusunda kaleme aldığı Hicret-nâme adıyla da anılan hacimli manzûmesi. Bilinen en uzun ve müstakil hicret-nâme olan bu eser, nüsha farklarının da göz önünde bulundurulmasıyla birlikte, ortalama 788 beyitten oluşur. Eserin içerisinde 154 beyitlik bir hilye vardır. Naat hüviyeti taşıyan manzume, aruzun müfte’ilün müfte’ilün fâ’ilün kalıbıyla yazılmıştır. Eserin telif tarihi belli değildir. Sebeb-i telif ve hatime bölümlerini içermeyen eser, klâsik mahiyetteki mesnevîlerin tertip hususiyetlerine uygun olarak besmele, tahmid, tevhid ve naat bölümlerini oluşturan beyitlerle başlar. Eserde Hz. Peygamber’in doğumundan ve çocukluğundan, Hz. Hatice ile evlenmesinden, miracından ve peygamberliğin gelişinden bahsedildikten sonra 162. beyitten itibaren asıl hicret bölümü başlar. Ardından Hz. Peygamber’in yatağını Hz. Ali’ye bırakarak Hz. Ebubekir’le birlikte Mekke’den ayrılması, müşriklerin tertip ve takipleri, Hz. Peygamber ile Hz. Ebubekir’in mağaraya girmeleri, süt mucizesi, ayrı bir bölüm teşkil eden hilyesi, Medinelilerin büyük bir heyecanla Hz. Peygamber’i karşılamaları ve Hz. Halid’in misafiri olması anlatılır. Eser, dua beyti ile sona erer.

Nahîfî’nin dinî ve tarihî konuları içeren bu mesnevisi, tahkiye tarzında kaleme alınmıştır. Şairin dili eserini yazdığı döneme göre külfetli değildir. Naat karakteri taşıyan eserde yazıldığı döneme nazaran sade bir dil kullanılmıştır. Birçok beytinde sık sık klasik şiirin edebî sanat ve hususiyetlerinin büyük bir başarıyla uygulandığı ve bazı beyitlerin de yer yer şiirleştirildiği görülür. Eser, Osmanlı sahasında en uzun, en tafsilatlı ve müstakil hicret-nâme olarak bilinir. Eserin bilinen 11 nüshası bulunmaktadır (Er 2014: 109). Eserin tenkitli metni, Âmil Çelebioğlu tarafından yayımlamıştır (1966). 

Nahifi hakkında bilgi için bk. "Nahîfî, Süleyman"'. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nahifi-suleyman