HAMSE (HULVÎ)
hamse
Hulvî, Şeyh Cemâleddîn Mahmûd Efendi (d. 982/1574 - ö. 1064/1654)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Cemâleddîn Mahmûd Hulvî’nin, Taşlıcalı Yahyâ’nın (ö. 990/1582) Hamse’sine nazire olarak kaleme aldığı mesnevi. Eserin adı, nüshanın zahriyyesinde "Hamse, Hulvî Mahmûd Efendi" olarak kaydedilmiştir. Şair; hâtime bölümünde de eserinin adının Hamse olduğunu ve Taşlıcalı Yahyâ’nın Gencîne-i Râz, Usûl-nâme, Şâh u Gedâ, Yûsuf u Züleyhâ, Gülşen-i Envâr’dan oluşan beş kitaplık Hamse’sine tek kitaplık bir nazire olduğunu belirtmiştir (vr. 45a).

Türk edebiyatında hamse adını taşıyan eserler sayılıdır. Hulvî’nin Hamse’si, Türk edebiyatında bilinen 25 hamseden biridir (Arslan, 2007: 305-322; Kortantamer, 1997: 14). Her sayfası 19 satırlı 45 varaktan oluşan eserin şimdilik bilinen tek nüshası vardır, ancak müellif nüshası değildir. Zira ilgili nüshada (hâtime vr. 45b) hem manzum telif kaydı, hem de ferâğ (istinsâh) kaydı vardır. Söz konusu kayıtlara göre eserin yazımı, 1026 Şaban/1617 Ağustos-Eylül’ünde tamamlanmış, dört yıl aradan sonra 27 Safer 1030/21 Ocak 1620 Perşembe günü şairi tarafından yeniden yazılmıştır. Hamse, aruzun "fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilün" kalıbıyla yazılmış 1490 beyitten meydana gelen bir mesnevidir. Eser baştan sona mesnevi nazım şekliyle kaleme alınmış, bazı mesnevilerde olduğu gibi, içinde gazel veya başka nazım şekilleri yer almamıştır. Eser; besmele, tevhîd, münâcât, na’t, mi’râc, padişahın tavsîfi, sebeb-i te’lîf, hikâyetler gibi 32 bâbtan oluştuğu hâtimede belirtilmektedir: "Hamdü li’llâhi te’âlâ bu kitâb oldı hikmet ile otuz iki bâb" (vr. 45b). 

Hamse üzerinde daha önce yapılan herhangi bir çalışma tespit edilememiştir. Eser, şimdiye kadar, bugüne ulaşmadığı ve nüsha kaydı hakkında da daha önce bilgi veren bir kaynak olmadığı için bilinmezler arasındaydı. Buradaki bilgiler, eser üzerindeki yüksek lisans çalışmasına konu olan Hamse’nin bilinen tek yazma nüshasına dayanmaktadır. 

Şairin biyografisi için bk. “Hulvî, Şeyh Cemâleddîn Mahmûd Hulvî Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hulvi-seyh-cemaleddin-mahmud-hulvi

Eserden Örnekler


Bu fakîh-i hem-râz ki mâlik-i hazîne-i râzdur anun gencînesinde lü’lü olan elfâz u me‘ânî beyâna gelüp harîdâr-ı cevâhir olana zâhir olmasıdur Bi’smillâhi’r-rahmâni’r-rahîm Bi’smi Allâhi ‘Aliyyin ve Hakîm Hüve Rahmânu Rahîmün ve ‘Alîm Levh-i dilde yazalum bi’smi’llâh Ola Rahmân u Rahîmden âgâh Evvelâ kim ki diye bi’smi’llâh İde gönlinde mekân zikru’llâh ‘Âlem içre ne ki var cins-i kelâm Besmele cümlesine oldı imâm Oldurur evvel-i mektûb-ı hikem Hükemâ ‘aklı çekerdür ki elem Oldı miftâh-ı kelâm-ı ‘izzet Besmeleyle bilinür her hikmet Besmele medd-i medîde benzer Oldı hem satrı semâya hem-ser Cümle Kur’âna odur rûh-ı kerîm Nite kim ‘âleme Âdem ki cesîm Besmele tâc-ı ser-i ‘izzetdür Dile getürmek anı devletdür Âdeme Rabbi ‘inâyet itdi Çıkdı minberde rivâyet itdi Bilmedi hayl-i melek esmâyı Remz-ile Âdem idüp îmâyı Keşf-i esmâ vü müsemmâ itdi İsm-i Kur’âna mu’ammâ itdi Vuslata bâ’is olup insânı Gösterüp ‘âleme ol burhânı Evvel-i cümle kelâm-ı Hakdur Görinür vahdet-ile mutlakdur Cân gözi açılıcak ‘âlemde Anlanur cümle-i Kur’ân anda Oldurur matla‘-ı Kur’ân u ‘alem Andadur sırr-ı hurûf-ile kilem (Cemâleddîn Mahmûd Hulvî. Hamse. vr. 1b)

Kaynakça


Arslan, Mehmet (2007). “Türk Edebiyatında Hamse”. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi (TALİD) (5/)): 305-322.

Bursalı Mehmed Tâhir (1333-1342). Osmanlı Müellifleri I-III. İstanbul: Matbaa-i Âmire.

Enfî Hasan Hulûs Halvetî (2007). Tezkiretü’l-Müteahhirîn/XVI.-XVIII. Asırlarda İstanbul Velîleri ve Delileri. (hzl. Mustafa Tatçı, Musa Yıldız). İstanbul: MVT Yayıncılık.

Hâfız Hüseyin Ayvansarâyî (2012). Vefeyât-ı Ayvansarâyî (İnceleme-Tenkitli Metin). (hzl. Ramazan Ekinci). İzmir: Tibyan Yayıncılık.

“Hulvî”. Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi Devirler/İsimler/Terimler IV. İstanbul: Dergâh Yay.

Kortantamer, Tunca (1997). Nev’î-zâde Atâyî ve Hamse’si. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.

Levend, Agâh Sırrı (1988). Türk Edebiyatı Tarihi. Ankara: TTK Yay.

Atıf Bilgileri


Okumuş, Sait. "HAMSE (HULVÎ)". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/hamse-hulvi-tees-1449. [Erişim Tarihi: 05 Ekim 2024].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 LEMEZÂT-I HULVİYYE EZ LEMEÂT-I ULVİYYE (MAHMUD CEMALEDDİN HULVÎ) Mahmud Cemaleddin el-Hulvî Diğer Özlem Şamlı
Görüntüle
2 CÂM-I DİL-NÜVÂZ (HULVÎ) Hulvî, Şeyh Cemâleddîn Mahmûd Hulvî Efendi Prof. Dr. Sait Okumuş
Görüntüle
3 AHBÂRÜ’L-'İBER (ZA’ÎFÎ, MUHAMMED) Za'îfî, Muhammed Dr. Necmiye Özbek Arslan
Görüntüle
4 KIRK HADİS TERCÜMESİ (FEYZÎ-İ KEFEVÎ) Feyzî-i Kefevî Prof. Dr. Adem Ceyhan
Görüntüle
5 ZÜBDETÜ'N-NESÂYİH VE UMDETÜ'T-TEVÂRÎH (IYÂNÎ) Iyânî, Cafer Iyânî Bey Prof. Dr. Osman Ünlü
Görüntüle
6 RÂZ-NÂME FÎ MENÂKIBİ'L-ULEMÂ VE'L-MEŞÂYİH VE'L-FUZELÂ (KEFEVÎ HÜSEYİN) Kefevî, Hüseyin ismail Aksoyak
Görüntüle
7 ES-SEYFÜ'L-MESLÛLÜ FÎ ŞERHİ'R-RESÛLİ (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafa b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
8 HADÎS-İ ŞERÎFLER MECMUASI (MUSTAFÂ b. BÂLÎ) Mustafâ b. Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
9 HÂŞİYE ALÂ ŞERHİ MİFTÂH (MUSTAFA b. BÂLÎ) Mustafâ bin Bâlî Araş. Gör. Oğuzhan Et
Görüntüle
10 TUHFE-İ ŞEMSÎ (ŞEMSÎ) Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa Prof. Dr. Yunus KAPLAN
Görüntüle
11 KARAMAN-NÂME (ŞİKÂRÎ) Şikârî Araş. Gör. Mizan Coşkun Özgür
Görüntüle
12 TERCÜME-İ KASÎDE-İ BÜRDE (ABDÜLHAY CELVETÎ) Abdülhay Celvetî Doç. Dr. Bünyamin Ayçiçeği
Doç. Dr. Hamza KOÇ
Görüntüle