Abdî'nin Gül ü Nevrûz konulu çift kahramanlı aşk ve macera mesnevisi. Gül ü Nevrûz, İranlı şair Celâleddîn Tabîb'in aynı adlı Farsça eseri (734/1331)’nin tercümesi olup  Abdî’nin eserinden başka Türk edebiyatında Lutfî (Çağatay Türkçesi ile) (814/1411), Mû'idî (942/1535-1536), Muhibbî (944/1537) ve Sâbir (1648-1680 ?) tarafından kaleme alınmış dört mesnevi daha bulunmaktadır (İnce 1998: 105-110).

2291 beyitten oluşan Gül ü Nevrûz, hikâye kahramanı Nevrûz'un dilinden Bülbül tarafından söylenen gazel dışında tamamen mesnevî biçimiyle ve mefâ'îlün mefâ'îlün fa'ûlün kalıbı kullanılarak yazılmıştır. Gül ü Nevrûz'un başında müellif tarafından sonradan yazıldığı anlaşılan 5 beyitlik "hasb-i hâl" başlıklı bir kıt'a bulunmaktadır. Bu kıt'ada eserin Sultan III. Murad (ö. 1595)'a takdim edildiği ve adının Gül ü Nevrûz olduğu belirtilmektedir. Mesnevinin giriş kısmında yer alan tevhid, münacat, naat ve mehdiyeden sonra "sebeb-i nazm-ı kitâb" başlıklı sebeb-i telif kısmı yer alır. Abdî, sebeb-i telifte eserini sultanın emri üzerine yazdığını, hâtime bölümünde ise mesneviyi 985/1577'de bitirdiğini, eserinin diğer adının Nüzhet-nâme olduğunu da kaydetmektedir. Eser, hikâyenin ana hatlarının özetlendiği Farsça yazılmış başlıklar altında işlenir. Türk edebiyatında yazılmış Gül ü Nevrûz konulu mesneviler, Celâleddîn Tabîb'in aynı adlı Farsça mesnevisini model aldıkları için küçük bazı farklılıklar dışında konu açısından benzerlik gösterirler. (Konu özeti için bk. Lutfî'nin Gül ü Nevrûz'u).

Abdî’nin Gül ü Nevrûz'unun bilinen tek nüshası üzerine Mehmet Altunmeral tarafından yüksek lisans tez çalışması yapılmıştır (2011). 

Abdî’nin biyografisi için bk. “Abdî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/Abdî