Salâhî’nin Âbidlere evrâd için hediye olmak üzere yüz yapraklı gül adını verdiği telif eseridir. Çeşitli kaynaklarda içindeki bazı bölümler başka başka eserler olarak kabul edilmiş, dolayısıyla kitap hakkında bilgiler tam olarak ortaya konulmamıştır. Esas itibarıyla bu kitap Esmâ-i Hüsnâ ve Esmâ-i Nebî’ye dair manzum-mensur bir eserdir.

Müellif kendisinin söylediği ve içinde birçok manaların gizli olduğu muammâlı bir beyitten hareketle Allah’ın ve peygamberin isimlerine dair ebcedle bir takım çıkarımlar yapmıştır. Ayrıca bu isimlerin yer aldığı cenâb-ı Hakk’a münâcat ve rasûle tevessül için Türkçe manzumeler tertip etmiş, Arapça dua ve vefkler hazırlamıştır. Müellif eserin telif tarihini bir manzume ile belirlemiştir: "Edersen nazm-ı sâle sarf-ı efkâr Vedûd’dan eyle istimdâdı tekrâr Vedûd’a dil verip tarihini de Acep silsâl-i Feyyâz-ı Vedûd’u". Bu manzumenin son mısrasındaki ebced hesabından 1177/1763 tarihi elde edilirse de DTCF. nüshasında bu toplama 4 ilave edilmesi istenmekte böylece eserin telif tarihi 1181/1767 olmaktadır (Akkuş, 191).  Eser, Giriş (vr. 74b-77b), Esmâ-i Hüsnâ muammâsı (78b-85b), Esmâ-i Nebî muammâsı (86a-95a), vefk-i şerif (95b-97a), Arapça dua (97b-99a) Esmâ-i Hüsnâ ile münacaat (99b-101b), Tevessül bi-esmâ-i şâh-ı rusül (101b-103a), Esmâ-i Hüsnâ ve Nebî ile Arapça evrâd (103b-106b) bölümlerinden oluşmaktadır.

Şairin biyografisi için bk. “Salâhî, Abdullah Salâhaddîn”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/salahi-abdullah-salahaddin