Eserden Örnekler

Bir zamân bu gözlerüm bînâ iken Hazret-i Mesnevînün şerh eylemesine meşgûl olurdum ve kütüb-i tefâsîr ü ehâdîs mutâla’asından hem ‘azîm hazz u lezzet alurdum şol mertebe ki kütüb-i nefîse vü şerî’anun nukat u hattı gözlerüme hatt u hâl-i mihr-i hân-ı cihândan mergûbter olmış ve resâyil-i latîfenün sahâyif-i ruhsârında merkûme olan erkâm-ı hakâyık-nizâma nazar kılmak bu çeşm-i cihân-bînüme kevn ü mekândan mahbûbter gelmiş idi hikmet-i İlâhî cild-i sâlisün şerhi mütenâhî oldukda dîde-yi remed dîdelerüme âb-ı sepîd nâzil ve ‘asab-ı nûrıla merdümek-i dîde miyânına bir perde gelüp hâyil olup müddet-i medîde ve ‘uhûd-ı ba’îde bu gözlerüm hutût u sutûr görmeden dûr oldı ve kitâb u Kur’ân okumadan mahrûm u mehcûr kaldı ammâ bu hâletde derûn-ı dile mutâla’a-yı kütüb ve Kur’ân-ı ‘azîmu’ş-şân tilâvet eylemege ziyâde iştiyâk u hubb galebe eyleyüp dirdüm

Yâ Rab zikrem bahşem men nûrî dih

Ve’z-nûr-ı yakîn dilemrâ surûrî dih

Ez-dâm-ı gam u hüzn bâzem burhân

Ve’z-derd ü mihen-i ten merâ dûrî dih

Bîtâb u tuvân geşt tenem ez-mihnet

Ez-lutf u kerem ten-i merâ dûzî dih

Ve gâh gâh dahı bu gûne münâcât eylerdüm ki ey Mu’în ü Müste’ân ve ey Semî’ ü Basîr olan Rahmân eger bu gözlerüm bir dahı rûşenâlık bulaydı ve hutût u sutûr görmege bir mikdâr kâdir olaydı bakıyye-yi ‘ömrümi senün Kitâb-ı Kerîmüni okumağa harc u sarf kılurdum ve ehâdîs-i şerîf ü kelimât-ı evliyâ mutâla’asına meşgûl olurdum pes bir zamândan sonra ol Melik-i Müte’âl ve Pâdşâh-ı Lâyezâl Hazretleri ve fakîr-i pür-melâl bir sâhib-hâl-i kemâl irsâl eyleyüp bir meyl ile ol perdeyi gözlerümden izâle kıldukda fi’l-hâl gözlerüm rûşen u pür-nûr oldı ve kalb-i hazînüm tekrâr zevk u sürûrıla toldı ve lisânum ol hînde bu ebyâtı tâlî oldı

Mürde-yi bînâ budem bînâ şudem

Tâ tecellî-yi Hudâ bînâ şudem

Çend müddet lâl geştem ez-melâl

Hamdu lillah in zaman gûyâ şudem

Mânde bûdem der-gam u an reh-i zâr

Der-reh-i şâdî künûn pûyâ şudem

Hamdu lillah in gül-i maksûd-râ

Der-hadîka în bû bûyâ şudem

Ey Rusûhî çün ki hâsıl şud murâd

Nakş-ı gam ez-levh-i dil şûyâ şudem

Pes hâmiden te’âlâ ve şükren ‘alâ-in’âmihi Sûre-yi Hamd u Şükri tefsîr eylemege şurû’ kıldum.”   (İsmâîl Ankaravî. Futûhât-ı Ayniyye. vr. 2a-2b).