Gazzâlî’nin siyasetname türünün öncü eserlerinden biri olan et-Tibrü’l-Mesbûk fî Nasîhati’l-Mülûk'un XVII. yüzyılın başlarında vefat eden Vücûdî mahlaslı Mehmed b. Abdülazîz (ö. 1021/1612) tarafından Türkçeye yapılan tercümesi.

Gazzâlî’nin (ö. 505/1111) bu eseri, Selçuklu sultanı Melikşah’ın (ö. 485/1092) oğlu Sultan Muhammed Tapar’a (ö. 511/1118)  hitaben Farsça olarak yazılmıştır. Daha sonra Alî b. Mübârek b. Mevhûb ismindeki bir mütercim bunu Musul Atabeği Alp Kılıç (ö. 595/1199) adına et-Tibrü’l-Mesbûk fî Nasîhati’l-Mülûk adıyla Arapçaya çevirmiş ve eser daha ziyade bu Arapça tercümesiyle meşhur olmuştur. Bahsi geçen Arapça versiyonu üzerinden birkaç defa Türkçeye tercüme edilen (Bu tercümeler için bk. Yazar 2011: 115-133) Nasîhatü’l-Mülûk Vücûdî tarafından da Türkçeye aktarılmıştır. 

Vücûdî'nin tercümesi kısa bir hamdele ve salveleden sonra sebeb-i tercüme bölümü ile devam eder. Mütercim bu kısımda; Nasîhatü’l-Mülûk’un padişahlara yönelik nasihatler yanında diğer insanlar için de birçok mevize ve hikmeti kapsayan hoş bir kitap olduğunu, onun anlamıyla amel eden kâmil insanların dünya ve ahiretleri için faydalı olduğunu; ancak dilinin Arapça olması dolayısıyla Türkçe konuşan insanların bu eserin faydalarından mahrum kaldıklarını, bazı yakın dostlarının bu eserin Türkçeye tercümesi noktasında kendisinden ısrarlı bir şekilde istirhamda bulunmaları neticesinde bu istekleri geri çevirmemek maksadıyla eseri Türkçeye tercüme ettiğini söyler. Okuyan ve dinleyenler için kolaylıkla anlaşılması gayesiyle tercümesini münşiyane bir üsluptan uzak sade bir üslupla kaleme aldığını da açıklayan Vücûdî, tercümesine de Fevâyihü’s-Sülûk fî Nesâyihü’l-Mülûk adını verdiğini ifade etmektedir. Tercümenin İstanbul Üniversitesi Türkçe Yazmalar 1815 nüshasında bu bilgilerden sonra III. Mehmed’in (1566-1603) nazmen ve nesren medhi yer almaktadır (Yazar 2011: 125). M. Şakir Yılmaz eserin III. Mehmed'e sunulmasından yaklaşık 10 yıl sonra tercümenin Kuyucu Murad vasıtasıyla Sultan I. Ahmed'e sunulduğu bilgisini verip bu versiyonun bir nüshasının Millet Yazma Eser Kütüphanesi Ali Emiri Edebiyat 319 numarada diğerinin de İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi TY 3235 numarada olduğu kaydeder (Yılmaz 2020: 200). 

Padişahın ismi zikredilirken Sultan Mehmed b. Murad Han denildiğinden olsa gerek, Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’ndeki Türkçe yazmaların kataloğunu hazırlayan Fehmi Edhem Karatay, bu padişahı aynı künyeyi taşıyan Fatih Sultan Mehmed olarak anlamış ve bu nüshayı mütercimi belirsiz bir Nasîhatü’l-Mülûk tercümesi olarak tanıtmıştır (Karatay 1961: I/487). Vücûdî’nin bu tercümesinin birçok nüshasında, mütercim isminin geçtiği bölüm “bu ‘abd-ı na-bud Vücudi-i bi-vücuda” ifadesi “bu ‘abd-ı na-bud ve bende-i bi-vücuda” şeklinde yer aldığı için tercümenin kime ait olduğu tespit edilemediği gibi kimi nüshalarında ise farklı isimlere ait kılınmıştır. Örneğin tercümenin Çorum Hasan Paşa İl Halk Ktp. 2181 numaralı nüshasında mütercim adı olarak Ca‘fer İyânî Bey kaydedilmiştir (Yazar 2011: 126).

Sadık Yazar tarafından 6 nüshası tespit edilen tercümeyi, Turgut Tok Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi'ndeki nüshasını bir incelemeyle birlikte neşretmişse de mütercimini tespit edememiştir (2009).

Yazarın biyografisi için bk. "Vücûdî, Mehmed". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vucudi-mehmed