Zekeriyyâzâde Yahyâ Efendi’nin şeyhülislâmlık görevi sırasında verdiği fetvaları içeren eseri. Eser, Şeyhülislam Yahyâ Efendi’nin fetva eminliğini yapan ve daha sonra kendisi de şeyhülislâm olan Esîrî Mehmed Efendi (Mehmed b. Abdülhalîm, ö. 1092/1681) tarafından "Fetâvâ-yı Yahya Efendi" ismi altında bir araya getirilmiştir (Yayla 1995: 449; Kaya 2013: 246; Özen 2005: 256). Bu mecmuanın Mulahhas Fetâvâ isimli özeti de vardır (Kaya 2017: 397). Bu eserden başka Zekeriyyâzâde Yahyâ Efendi'nin fetvalarının, Filibe kadısı Fındık Mustafa b. Şeyh Mehmed’in (v. 1105/1694), diğer bazı şeyhülislam fetvalarını ekleyerek derlediği Nûru’l-Fetâvada ve Zekeriyazâde’nin talebesi Abdülcelil b. Mustafa Aksarayî’nin yaklaşık 3000 fetvaya yer vererek derlediği mecmuada da bulunduğu görülmektedir (Özen 2005: 295).

Çok güçlü bir divan şairi olan Zekeriyazâde’nin şiirlerindeki açık, sade, anlaşılır Türkçe fetvalarına da yansımıştır (Kaya 2017: 409). Eser derlenirken klasik Hanefî fıkıh kitapları sistematiği takip edilmiş,  “Kitâbü’t-Tahâre” ile başlayıp “Kitâbü’l-Ferâiz” ile son bulmuştur. 39 bölümden oluşan eserde ibadetle ilgili kısımlara çok az yer verilmiştir. Fetvalar soru-cevap tarzında olup önce sorulan mesele kaydedilmiş, ardından bu soru, XVII. yüzyıldan itibaren gelenek halini alan “olur” ya da “olmaz” şeklinde, bazen da kısa bir açıklama ile cevaplandırılmıştır. Fetvaların gerekçeleri ve dayandığı kaynaklar belirtilmemiştir. Diğer fetva mecmualarında olduğu gibi bu eserde de dönemin sosyal hayatıyla ilgili bazı veriler mevcuttur (Yayla 1995: 450). Literatürde zaman zaman Şeyhülislâm Zekeriyyâzâde Yahyâ Efendi ile Minkârîzâde Yahyâ Efendi’nin birbirine karıştırıldığı ve Zekeriyyâzâde Yahyâ Efendi'ye ait olan "Fetavâ-yı Yahyâ"nın sehven Minkârîzâde Yahyâ Efendi'ye nispet edildiği görülmektedir (İpşirli 2005: 115).

Müellifin biyografisi için bk. "Şeyhülislâm Yahyâ". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/seyhulislam-yahya