Nev’î tarafından aşkın vasıflarına dair yazılan manzum ve mensur karışık eser. Osmanlı biyografik kaynaklarında Nev’î’nin bu risalesi hakkında herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak Nev’î’nin diğer eserlerinin yer aldığı yazmalarda bu metnin de bulunması, eser içindeki manzum parçalardan bir kısmının Nev’î’nin neşredilen Dîvân’ında yer alması ve eserin sonunda yer alan kıtada Nev’î’nin ismini zikretmesi bu eserin ona ait olduğunu göstermektedir.

Aşkın özellikleri ve aşk sebebiyle âşıkların çektiği sıkıntıların ele alındığı (Diriöz 1977: 91) yedi varaklık bu risaleye, Molla Lutfî (ö. 899/1495)’ye nazire olduğu düşünülen dört beyitlik bir şiirle giriş yapılmıştır. Devamında aşkın akılla kavranamayacak bir duygu olduğu vurgulanarak bazı mutasavvıf ve şeyhlere ait aşk tanımları verilmiştir. Eser genel olarak mensur şekilde yazılsa da aralarda Arapça ve Türkçe gazel, rubai, mesnevi ve kıta nazım şekliyle yazılan manzum parçalar da bulunmaktadır. Nev’î kendisine ait şiirleri “li-münşihi” başlığıyla vermiştir. Mensur kısımlarda “hikâye” ve “latife” başlıklı, aşka dair anlatılar yer almaktadır. Hadislerden ve Arapça veciz ifadelerden verilen örneklerin bazıları “terceme” başlığıyla Türkçeye çevrilmiştir. Eserde yer yer secili bir anlatıma başvurulsa da genel olarak dili sade ve anlaşılırdır.

Nev’î’nin bu eseri üzerinde bir yüksek lisans çalışmasının (Köse 2001) yapıldığı bazı kaynaklarda kayıtlıdır (Sefercioğlu 2007: 53). Ancak kütüphane kataloglarında yapılan taramalarda bu çalışmanın künye bilgisine dahi ulaşılamamıştır. Eserin tespit edilen 4 nüshası şunlardır: İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler, nekty03953; Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Koleksiyonu 2839; Hasan Hüsnü Paşa Koleksiyonu 000796; Ankara Milli Kütüphane Yazmaları, 06 Mil Yz A 8283.

Yazarın biyografisi için bk. “Nev'î, Yahyâ”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nevi-yahya