Cemâl-i Halvetî’nin etvâr-ı seb'a konusunda yazdığı eser. Şaban 889/Ağustos-Eylül 1484 tarihinde İstanbul’da tamamlanan mesnevi nazım şeklindeki manzume 996 beyitten oluşmaktadır. Metinde “fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün” ve “mefâ'ilün mefâ'ilün fe'ûlün” olmak üzere iki farklı vezin kullanılmıştır. Klasik mesnevi tertibine uygun olarak yazılan eserin giriş kısmında tevhid, na’t, dört halifeye ve Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin’e övgünün ardından sebeb-i telif bölümü yer almaktadır. "Âgâz-ı Kitâb" bölümünde ise önce kalbin yedi tavrına, sonra o tavırlarla ilgili bir hikâyeye yer verilmiş, ardından hikâye tasavvufi olarak şerh edilmiştir. Eserde kalbin tavırları şu şekilde sıralanmıştır: Seyr-ilallâh, seyr-lillâh, seyr-alellâh, seyr-ma'allâh, seyr-fillâh, seyr-anillâh ve seyr-billâh. Daha sonra kalbin tavırlarının her birinin temsili üzerinde durulmuş ve her biri için farklı bir başlık atılmıştır. Ayrıca her temsil, seçilen bir peygamberle, onun vasıflarıyla ve o makamın hâlleriyle eşleştirilmiştir. Bu tavırlar ve peygamberler sırasıyla şöyledir: Âdemiyye/Hz. Âdem, Nûhiyye/Hz. Nûh, Yahyâviyye/Hz. Yahyâ, İdrîsiyye/ Hz. İdrîs, Îseviyye/Hz. Îsâ, Mûseviyye/Hz. Mûsâ ve Muhammediyye/Hz. Muhammed. Şair, eserini hâtime bölümüyle tamamlamıştır.

Eser üzerinde Şerife Ağarı (2019) ve Sevda Önal Kılıç (2019) tarafından yapılan çalışmalar yayımlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Cemâl-i Halvetî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/cemali-halveti