Nevres’in, ikinci hâmisi olan Abdülkerim Nâdir Paşa’nın adını yaşatmak için kaleme aldığı eseri. Eser-i Nâdir'in tam adı, Mecmû‘atü’t-Tarab Alâ Lisâni’l-Edeb'dir. Kitabına bu ismi vermesini Abdülkerim Nâdir Paşa’ya bağlayan Nevres (Kaya 2017: 112), paşaya bağlılığını eserde yer verdiği pek çok gazelinde de dile getirir ki, bir nevi bu eserini ona ithafen yazmış olmalıdır. Eserde yüz on civarında mektup yer almaktadır. Mektupları büyük çoğunluğunda “Bir Zâta” veya “Ahibbâdan Bir Zâta” şeklinde başlık vermekle yetinilmiştir. Bazı şahıslara birden fazla mektup yazan Nevres, eserde ayrıca kendisine ait 48, Ali Rızâ Paşa’ya ait 15 adet şiire yer vermiştir (Kaya 2017: 112).

Kaynaklarda ve mevcut kütüphane kayıtlarında Dârü’t-Tıbâati’l-Âmire’de basıldığı belirtilen ve yıl bilgisine yer verilmeyen eserin ilk cüzünün basım tarihi 1290/1873-1874 olarak tahmin edilmektedir. Eserin ilk cüzünün basımının hastalığına rastlaması nedeniyle, tanzim ve tashihinde aksaklıklar bulunduğunu belirten Nevres, bu duruma ikinci cüzün baş tarafına eklediği “İ‘tizâr” başlıklı bir notla dikkat çeker (s. 114). Cüzün sonuna bir hatâ-sevâb cetveli (s. 158-160) ekler.  Eserin ikinci cüzünün başına, Sultan Abdülazîz’in tahta çıkışının on üçüncü yıl dönümü üzerine kaleme alınmış bir şiirin eklenmiş ve sonunda rakamla 1291 tarihinin kaydedilmiş olmasından hareketle bu cüzün, 1291/1874-1875 yılı veya civarında basıldığını düşünmek mümkündür. Eserin sonundaki cüzün öncesinde basım yeri olarak Şeyh Yahyâ Efendi Matbaası kaydı bulunmaktadır (Kaya 2017: 112).

Eserin gerek İslam Araştırmaları Merkezi gerekse İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığında bulunan ve 352 sayfadan oluşan nüshalarının iç kapağında bulunan “takım yedi cüz’ü ...” kaydından hareketle, Eser-i Nâdir’in toplam cüz sayısının yedi olması muhtemeldir. Ancak mevcut nüshalarda cüz başları net bir şekilde belirtilmediğinden, bu düşünceyi doğrulamak mümkün olamamıştır. Eserin sayfa akışı, daha tam olduğunu belirlediğimiz Atatürk Kitaplığı’nda bulunan nüshaya göre 1-160; 114-159; 208-352 şeklindedir.

Geçimini sadece kitabet mesleğinden kazanmış olan Nevres, ömrü boyunca âmirleri ve kendisi adına yazdığı ariza ve tezkirelerin müsveddelerini saklamıştır. Bunları yayınlamaya karar verdiğinde velinimeti Abdülkerim Nâdir Paşa ile Ali Rızâ Paşa’nın bazı mektuplarıyla kendi şahsi mektuplarını ve devlet ricâlinden gelen bir kısım cevapları da eklemeyi uygun görür. İçinde Ali Rızâ Paşa ile kendisine ait olup büyük çoğunluğu divanında bulunmayan gazel, kıt‘a, şarkı, dü-beyt vs. şiirlerin de bulunduğu Eser-i Nâdir, Nevres’in ve yakın çevresinin biyografileri açısından ayrıca önemlidir. Şairin bir tür münşeat mecmuası görünümündeki eserinde yer verdiği secili ve uzun cümlelerden oluşan münşiyâne mektupları, Nevres’in gördüğü yerlere ait tasvirler, naklettiği vakaları, hikâyeler; özel ve ruhi hayatını, ıztıraplarını yansıtan duygusal kısımları ile hayli dokunaklı ve etkileyici bir üslupla kaleme alınmışlardır (Tansel 1964: 233; Özgül 1999: 37-38; Kaya 2017: 111-112).

Müellifin biyografisi için bk. "Nevres, Osman Nevres". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nevres-osman-nevres