Şemseddin Sivâsî'nin  iki bölümden oluşan mensur tasavvufî risalesi. Eserin birinci bölümü Emr-i İlâhî, ikinci bölümü ise Hüccet-i İlâhî’dir. Kütüphane kayıtlarında Emr-i İlâhî, Hüccet-i İlâhî ve er-Risâle fi’t-Tasavvuf şeklinde farklı isimlerle kaydedilmişse de nüshaların başında çoğunlukla Emr-i İlâhî veya Evâmir-i İlâhî olarak isimlendirildiği ve içeriklerinin (bazı kelime farklılıkları olmakla birlikte) aynı olduğu görülmektedir.

Sivâsî, Türkçe kaleme aldığı bu risâlesinde Farsça ve Arapça terkipleri çok sık kullanmaktadır. Risâle sembolik ifadelerle, alegorik anlatımlarla süslenmiştir. Risâlede kullanılan bazı semboller vücut şehri, yokluk diyarı, vücut şehrinin beyi İnâyetullah, kadısı Hidâyetullah, dalâlet-âbâd subaşısı İblis, Tevbe bin İlham, Nedâmet b. Tevfiktir. Bu anlatım okuyucuya konunun maksadını daha canlı ve vurgulu bir şekilde sunduğu için zihnî bir zevk vermektedir.

Sivâsî’nin Emr-i İlâhî ve Hüccet-i İlâhî’yi yazdığı tarih belli değildir. Risâlenin sonunda üsluba uygun bir biçimde “Sonsuzluk senesinin ezel ayının başında yazılmıştır” ifadesine yer verilmiş, ancak net bir tarih belirtilmemiştir.

Risâlede yer alan görüşler İslâmî geleneğe uygun olarak âyet ve hadislerle delillendirilerek sunulmuştur. İlâhî emirlerin nefsânî arzulara uyularak yanlış yorumlanmasına şiddetle karşı çıkılmış ve âyetlerin maksadının doğru anlaşılması hususunda önemle durulmuştur. Konular sunulurken atasözleri ve deyimler sıkça kullanılmış, sembolik ifadelerle anlatım süslenmiş ve dönemin ilmî üslubundan taviz verilmemiştir.

Şemseddîn-i Sivâsî bu küçük ama özlü risâlesinde insanın hayatı boyunca yaşayabileceği şeyleri, hayat mücadelesinde karşılaşabileceği engelleri, yanlış insanlarla yapacağı yoldaşlıkların bedelini, düşeceği çukurları ve bunlardan kurtulmanın yollarını, insan için kurtuluşa her zaman yol olduğunu, nasihat ehli bir mürşid-i kâmilin hizmetinde insanın, şeytana kulluğu Rahmân'ın hürriyetine tebdil etme imkânı bulacağını anlatmaktadır. Bu bağlamda o, erişmekten asla ümit kesmemelerini, ilâhî emirlerin maksadını doğru anlamalarını, kutsî râihaları koklamaya her zaman tâlip ve râğib olmalarını vurgulamaktadır.

Eser Hamide Ulupınar (2016) ve Mahmut İnat (2017) tarafından yayıma hazırlanmıştır. 

Müellifin biyografisi için bk. "Şemsî, Şemseddîn Sivasî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/semsi-semseddin-sivasi.