Bahâeddîn ibn Abdurrahmân Magalkarâvî’nin kaleme aldığı muhtasar eser. Arapça-Türkçe ve Farsça lügat ve vezin ilmine dair manzum bir risaledir. Müellif tuhfe yazım geleneğine uygun olarak yazdığı metnin yedi sayfalık mensur girişinde, hamdele ve salveleden sonra sebeb-i telif, yazım tarihi, muhtevası ve ismi hakkında bilgi verilmiştir. Müellif, eserini uzun süredir lügat ve vezin ilminde edip, şair ve ehibbanın kendisine sordukları soruları cevaplamak üzere muhtasar bir metin hâlinde kaleme aldığını yazmıştır. 15 Muharrem 812 Perşembe günü (30 Mayıs 1409) yazmaya başladığını ve 12 Recep 812/20 Kasım 1409 tarihinde tamamladığını belirttiği risaleye el-Mu'aşşerâtü’s-Sihriyye fi’l-Ebyâti’l-Fikriyye ismini verdiğini kaydetmiştir. Bu bilgiler, Atabey Kılıç’ın Anadolu sahasında ilk Türkçe-Arapça-Farsça sözlüğün aynı müellife ait U'cûbetü’l-Garâib fî Nazmi’l-Cevâhiri’l-Acâib isimli eseri olduğu bilgisini yeniden gözden geçirmeyi gerekli kılmaktadır.

Eserinin üç yüz beyitten oluştuğunu belirten Magalkarâvî, bu üç yüz beyti otuz kıt'a halinde ve her kıt'ayı ayrı bir bahir olarak başlıklara ayırmaktadır. Müellif her bahrin kenarına bu bahrin vezinlerini de kaydetmiştir. Eserin yazma nüshası Ankara Milli Kütüphane, Adnan Ötüken Koleksiyonu, 06 Hk 238/1 numarada yer almakla birlikte iç kapağında Arap harfleriyle Lügatü Mu'aşşerâti’l-Fikriyye fi’l-Ebyâti’s-Fikriyye ismi ve 08/01/1947 tarihine ait diğer bir kayıtta ise Latin harfleriyle Malkarâvî, Muaşşerât el-Suhriyye fi’l-Ebyât el-Fikriyye ismi kayıtlıdır. Milli Kütüphane’de yer alan bu nüshanın el-Mu'aşşerâtü’s-Sıhriyye bölümünün devamında bir sayfa girişten sonra yirmi dört kıt'a halinde verilen ve her kıt'ası beş beyitten oluşan el-Muhammediye isimli lügatı ile ardından yirmi dört kıt'a halinde U'cûbetü’l-Garâib fî Nazmi’l-Cevâhiri’l-Acâ'ib isimli lügati ayrı metinler hâlinde bir arada yer almaktadır. Yazar her üç eserinde de kıt'a başlıklarını kırmızı mürekkeple ve her kıt'anın hangi bahirde olduğunu belirterek kaydetmiştir. Milli Kütüphane'de yer alan nüshadan anlaşıldığı üzere el-Mu'aşşerâtü’s-Sihriyye ile el-Muhammediye birbirinden ayrı eserler olarak kaleme alınmıştır.

Risale üzerine müstakil olarak yapılmış herhangi bir çalışmaya rastlanmamıştır. Ahmet İhsan Dündar (2017), Osmanlı dönemi Arapça-Türkçe Sözlükleri hakkında hazırladığı doktora tezinde bu eser hakkında da bilgi vermiştir.

Müellifin biyografisi için bk. “Bahâ, Bahâeddîn ibn Abdurrahmân-ı Magalkarâvî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/baha-bahaeddin-ibn-abdurrahmani