Bâbâ Ni‘metullâh-i Nahcuvânî’nin tasavvufî esaslar doğrultusunda yazdığı Arapça tefsir. Eser Tebriz’de 902/1496’da tamamlanmış ve iki ciltten oluşmaktadır.

Eserin mukaddimesinde vahdet-i vücûd, seyr-i sülük yolları ve vahdet-i şühûddan bahsedilmiş, daha sonra Kur’ân’ın bütün ayetleri tefsir edilmiştir. Kur’an’ın bütün âyetlerinin tefsir edildiği ilk tasavvufî tefsir olan bu eseri müellif hiçbir tefsire başvurmadan yazmıştır. Müellif her sûreye içeriğine uygun düşen bir mukaddime ile başlamış, her sûrenin ihtiva ettiği ayetlerden alınacak dersi içeren bir hâtime ile bitirmiştir. Sûreler farklı konuları içerdikleri için her sûrenin mukaddimesi ve hâtimesi diğerlerinden farklıdır. Eserde hem zâhirî ve hem de tasavvufî tefsir eğilimi takip edilmiş, sürekli vahdet-i vücûd nazariyesi işlenmiş, rivâyet ve dirâyet tefsir örneklerine az yer verilmiştir. Baştan sona secili olan eserde müellif ayetleri kısa kelime ve cümlelerle tefsir etmiş, bazı sayfalarda dipnot kullanmış ve sûrelerin başında yer alan besmeleyi o sûrenin girişine uygun düşecek şekilde yorumlamış, eseri Kur’ân, hadis ve sahabe sözleriyle tefsir etmiştir. Müellif bütün eserlerinde olduğu gibi bu eserinde de vahdet-i vücûd, Allah’ın zatı, sıfatları, fiilleri, Allah-insan, Allah-âlem münasebeti gibi mevzuları ele almayı ihmal etmemiştir. Zahirî, işârî-sûfî ve nazarî-sûfî tefsir örnekleri bulunan eserde müellif işârî tefsir metodunu benimsediğini, esere ibret, varid, keşf ve iyan gözüyle bakılması gerektiğini beyan etmiştir. Nahcuvânî her ayeti ayrı ayrı tefsir etmesiyle ayetlerin bazı kelimeleri veya genel manaları üzerinde duran kendisinden önceki mutasavvıflardan ayrılmıştır. Eser sade, akıcı ve anlaşılır bir üslup ile yazılmış, çok teferruata girilmemiştir. Sarf-nahiv yönünden misallere az yer verilmiş, teşbih, atıf, seci ve cinas edebî sanatlara temas edilmiş, fıkhî mevzulara yer verilmemiştir. Tövbe, uzlet, havf, takvâ, tevekkül, tefviz, hulk, şükür, sabır, rıza, zikir, hikmet, velayet, vücûd ve vacibu’l-vücûd, fena-beka, tevhid gibi tasavvufî kavramların zikredildiği eserde Kur’ân’daki müşküller yeminler, misaller ve dil kurallarına tam anlamıyla değinilmemesi eksiklik olarak kabul edilmiştir.

Eserin II. cildinin 901/1495 tarihli müellif hattı nüshası Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’ndedir (III. Ahmed, nr. 61). Eserin ilk cildi 579, ikinci cildi 540 sayfadan oluşmaktadır. Tefsîru Nî'metillâh olarak da yad edilen bu eser, 1326’da iki cilt olarak İstanbul’da basılmıştır. Adı geçen eser üzerine Ramazan Bayhan tarafından yüksek lisans (1997) ve Yaşar Kurt tarafından doktora tezi hazırlanmıştır  (1998).

Şairin biyografisi için bk. “Baba Nimetullah, Nimetullah Nahcıvanî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/baba-nimetullah-nimetullah-nahcivani