Niyâzî-i Mısrî'nin on iki feleğin özelliklerinden ve bu feleklerden sorumlu meleklerden bahsettiği eseri. Arapça kaleme alınan risâle bu küçük risale Devre-i Arşiyye olarak da bilinmektedir.

Eser mukaddime, dört bölüm ve hatimeden oluşmaktadır. Birinci bölümde on iki feleğin özelliklerinden ve bu feleklerden sorumlu meleklerden bahsedilmektedir. İkinci bölümde yaratılış, cesetlerin haşri ve kıyamet kısaca anlatılmaktadır. Bölümün sonunda Hz. Peygamber’in bir hadisine yer verilmiştir. Üçüncü bölümde ise mukaddemât-ı kıyâmet-i kübrâ başlığı altında Mehdi’nin gelişi, Deccâl’ın zuhuru, Hz. İsa’nın nuzûlü, Yecüc ve Mecüc’ün çıkışı, Dabbetülarz’ın çıkışı, güneşin batıdan doğuşu gibi kıyamet alametleri tevil yoluyla ele alınmaktadır. Dördüncü bölüm ise kıyâmet-i suğrâ, kıyâmet-i vustâ ve kıyâmet-i kübrâ tasnifleri eşliğinde kıyamet hakkındadır.

Eserin çok sayıda yazma nüshası vardır. Bazıları Süleymaniye Yazma Eserler Kütüphanesi ile İBB Atatürk Kitaplığı’nda mevcuttur. Gölpınarlı, ed-Devretü'l-Arşiyye'nin bir yazmasının kendisinde bulunduğunu, risâlenin 1068/1658 Zilhiccesinde telif edildiğini ve Niyâzî-i Mısrî’nin bu esere ehemmiyet verdiğini ifade etmektedir (Gölpınarlı 1972: 193). Eserin Mehmed Nurullah tarafından yapılmış Osmanlıca bir tercümesi bulunmaktadır. Mütercimi belli olmayan Türkçe bir tercümenin ilk istinsahı Muallim Vahyi Ölmez’deki nüshadan, ikinci istinsahı ise Hüsnü Uluğ’un isteği üzerine 1954 yılında Hasan Lâmiî Yener tarafından yapılmıştır (Niyâzî-i Mısrî 1954: 1-11, Dülger 1998: 13). Baha Doğramacı eserin Mekteb-i Harbiye-yi Şahane Kitabet-i Askeriye muallimi Gelibolulu Yüzbaşı Receb Ferdi bin Mehmed Ali tarafından da Türkçeye çevirisinin yapıldığını belirtmektedir (Doğramacı 1988: 89). Ancak bu esere ulaşılamamıştır. 

Müellifin biyografisi için bk. "Niyâzî-i Mısrî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/niyazii-misri