Râmî Mehmed Paşa’nın şiirlerinin yer aldığı eseridir. Dîvânçe özelliğine sahip olan eserde 63 gazel, 8 kıt’a, 4 rubai, 1 tarih, 1 lugaz, 2 matla, 2 müfred’in yanında Dürüstî mahlaslı bir şairin Zafernâme isimli mesnevisine yazılmış bir de takriz bulunmaktadır. Dîvânçe’deki gazellerden dördü nâ-tamam, bir tanesi ise Vecdî ile söylenmiş müşterek gazeldir. Nâbî ile yakın dostluğu bilinen ve şiirlerinde yoğun Nâbî etkisi görülen Râmî Mehmed Paşa’nın divançesindeki on şiiri Nâbî’nin gazellerine nazir olarak yazılmıştır. Nâbî dışında Nâilî, Fehim ve Vecdî’nin şiirlerine de nazireler yazan şair, şiirlerinde zaman zaman hikemi söyleyişlere yer vermiştir. Yine yüzyılın genel özelliği olan sosyal konuları da şiirlerinde ön plana çıkarmıştır. Râmî’nin şiirleri her ne kadar az olsa da nazım tekniği bakımından sağlamdır. Şiirlerinde vezin ve kafiye kusurlarına da pek rastlanmaz. Dil ve ifade bakımından devrinin en güçlü şairlerinden olmuştur. Şiirlerinde oldukça renkli ve duygulu bir ruhu, asil ve temiz bir zevki vardır.  Dîvânçe, Sadeddin Nüzhet (1933) ve A. Fuat Bilkan tarafından (1998) tarafından yayınlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “RÂMÎ, Râmî Mehmet Paşa”.  Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/rami-rami-mehmet-pasa