Fehîm’in şiirlerini içeren eseri. Dîvânçe'de 1 kaside (Sefinetü’ş-şu‘arâ dibâcesi), 2 mesnevi (takrîz), 3’ü Farsça ve 12’si Türkçe 15 tarih manzumesi (9’u kıt'a-i kebîre, 6’sı beyit), 1 terkîb-bend, 3 tahmîs, 3 şarkı, 2’si Farsça ve 60’ı Türkçe 62 gazel, 18 matla, 2’si Farsça 4’ü Türkçe 6 kıt’a, 5’i Farsça ve 12’si Türkçe 17 müfred bulunmaktadır. Sebk-i Hindî şairleri Fehîm-i Kadîm ve Şeyh Gâlib’in etkisinin görüldüğü şiirlerde hakimane, sufiyane ve âşıkane tarzda yazılmış gazeller dikkat çekmektedir. Sebk-i Hindî etkisiyle dörtlü beşli terkiplerin, mübalağaların, özgün bağdaştırmaların yanında atasözü ve deyimlerin kullanımında da rastlanmaktadır.

Dîvânçe'nin İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi TY 1686 numarada kayıtlı bir yazma nüshası ile 1262/1846’da İstanbul’da öğrencilerinden Nüzhet Efendi tarafından bastırılmış matbu nüshası bulunmaktadır. İçerik açısından yazma nüsha ile matbu nüsha arasında önemli bir fark bulunmamaktadır. Matbu nüshanın başında, şiirleri bir araya getirip basımına vesile olan Nüzhet Efendi’nin Süleymân Fehîm’in şairlik kudretini ve şahsiyetini sanatlı ifadelerle övdüğü; hocasının dağınık hâlde bulunan şiirlerini de eklemek suretiyle hepsini bir araya getirip bastırmayı görev ve vefa borcu bildiğini belirttiği dibâce bölümü bulunmaktadır. Eser üzerine Çelik (2012) ve Torun (2018) tarafından yüksek lisans tezi hazırlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Fehîm, Hoca Süleymân". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fehim-hoca-suleyman