Elvân Çelebi’nin şiirlerinin toplandığı eser. Lâmi'î, Fütûhu’l-Mücâhidîn li-Tervîhi Kulûbi’l-Müşâhidîn isimli eserinde Elvân Çelebi’nin bir Dîvân’ı olduğundan bahsetmektedir: “Âşık Paşa gibi oglı Elvân Çelebi dahı ehl-i irfân idi. Ve âşık-meşreb idi. Ve anun dahı ma’ârifi ve Dîvânı vardur, meşhûr u makbuldür.” (Karaca 2019: 1417). Bunun yanı sıra Mehmed Mecdî Efendi de Hadâyıkuş’ş-Şakâyık isimli eserinde şair için “sâhib-i Dîvân’dır” ifadesini kullanmıştır (Özcan 1989:22). M. Fatih Köksal, M. Fuat Köprülü'nün Künhü’l-Ahbâr’da yer alan bir cümleden hareketle Elvân Çelebi’ye ait olduğu düşünülen Etvâr-ı Sülûk isimli manzumenin aslında Elvân-ı Şirâzî’nin Gülşen-i Râz tercümesi olduğu ispatladığını belirterek Mecdî'nin Elvân Çelebi ile Elvân-ı Şirâzî’yi karıştırdığını ve bu sebeple onu yanlışlıkla divan sahibi bir şair olarak takdim ettiğini söylemektedir (Köksal 2005: 475). Ancak aynı yüzyılda yaşamış iki farklı müellifin onun Dîvân sahibi olduğu bilgisini aktarması, Elvân Çelebi'nin Dîvân'ı olduğuna dair bilginin doğru olma ihtimalini güçlendirmektedir. Yine şiir mecmualarında Elvân Çelebi’ye ait şiirlerin yer alması da onun bir Dîvân’ının olabileceğini düşündürmektedir. Fakat eserin herhangi bir nüshası günümüze ulaşmamıştır. Sadece mecmualarda Elvân Çelebi’ye ait olduğu düşünülen dokuz şiir tespit edilmiştir. İkisi kaside, yedisi gazel olmak üzere toplam dokuz manzumenin yedisi Eğridirli Hâcı Kemâl’in Câmi’u'n-Nezâ’ir’inde, diğeri bir başka şiir mecmuasında yer almaktadır. Bunların dördü Sadettin Nüzhet Ergun, beşi M. Fatih Köksal tarafından yayımlanmıştır (Köksal 2005: 476). Köksal'ın yayımladığı şiirlerden biri Menâkıbu’l-Kudsiyye’de de mevcuttur (Karaca 2021:176). Kasidelerin ikisi tevhiddir. Gazellerin tamamı tasavvufî muhtevalıdır.

Şairin biyografisi için bk. "Elvân Çelebi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/elvan-celebi