Giritli Aziz Efendi’nin (ö. 1213/1798-99) şiirlerini ihtiva eden eseri. Dîvânçe niteliğindeki on varaklık eser 1211/1796-1797’de telif edilmiştir.  Dîvânçe'de, 1 mesnevi, 3 kaside; 1'i Farsça olmak üzere 29 da gazel bulunmaktadır. Mesnevi 28 beyitten, kasideler ise sırasıyla 28, 95 ve 33 beyitten oluşmaktadır. Gazellerin beyit sayısı ise 5 ile 12 arasında değişmektedir.   Eserin sonunda  “Vâridât-ı mensûre-i Girîdî Aziz Efendi Hazretleri” başlıklı bir kısım bulunmaktadır. Mesnevi,   “mefâ'îlün mefâ'îlün fe'ûlün” kalıbıyla; kasideler, “fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilâtün fâ'ilün ” kalıbıyla yazılmıştır. Gazellerde ise yedi kalıp kullanılmakla birlikte en fazla kasidelerdeki kalıp  kullanılmıştır.

Dîvânçe'deki şiirlerde dinî-tasavvufi bir anlayış hakimdir. Bu sebeple şiirler  genellikle tevhid, münacat ve naat tarzındadır. Gazellerden biri de On İki İmam övgüsüyle yazılmıştır. Bu, şairin ehlibeyt sevgisini göstermesi açısından önemlidir. Gazeller de genel olarak tasavvufi muhtevalıdır. Şair, insanın kendinden, şöhretten, maldan geçmesini, imandan ayrılmamasını ister. Gazellerde hikmetli söyleyiş de yaygın olarak görülmekte, insanın hâlleri, insan olmanın ve insanı sevmenin erdemi ifade edilmektedir.

Tek nüshası, Ali Haydar Efendi tarafından Sene 1302 21 Ramazân 1302 (4 Temmuz 1885) istinsah edilen Selimağa Kütüphanesi, Haşimpaşa Bölümü, nr. 6'dadır. Nüsha, imla hatalarının çokluğuyla dikkati çekmektedir. Ayrıca İbnülemin Mahmud Kemal, kütüphanesindeki mecmualardan birinde Aziz'in de gazelleri bulunduğunu söyler ve gazellerden ikisini nakleder (1999: I/23-24).

Giritli Azîz Efendi’nin Dîvânçe'siyle ilgili Eyüp Sağesen bir mezuniyet tezi hazırlamıştır (1972).

Şairin biyografisi için bk. "Azîz, Azîz Ali Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/aziz-aziz-ali-efendi