Âbid'in şiirlerinin yer aldığı eseri. Küçük bir eser olan Dîvânçe, münacat ve na’t bölümleriyle başlayıp murabba ile devam eder. 2 münacat ve 3 na’t, 3 muhammes, 3 müseddes, mersiye, sitayiş-i cenab-ı Mevlevî, sitayiş-i Hacı Bektâşî Velî, sitayiş-i Nakşibendî, terkib-bend, terci-bend, taziye-yi beyt-i meşhur, tahmis, tevarih, sonra 131 gazel, kıt’a, niyaz, şarkı, lügazla eser tamamlanır.

Âbid, Dîvânçe'sinde Sultan Abdulazîz’in cülusuna (1277/1861) tarih düşürmüştür. Eserde düşürdüğü son tarih 1290/1874’tür. Dîvânçe’sinin incelenmesiyle onun eğitimi ve bildiği diller hakkında fikir edinilebilmektedir. Şiirlerde zaman zaman ayet ve hadis-i şeriflerden iktibaslar kullanması onun İslami hususlardaki vukûfiyetini kanıtlamaktadır. Şiirlerinde geçen Arapça ve Farsça ibarelerden de onun Arapça ve Farsçayı yeterli derecede bildiği görüşü ileri sürülebilir.

Âbid Efendi’nin, şiirlerinde tasavvufi konulara ağırlık verdiği dikkat çeken bir hususiyettir. Dîvânçe’sinde özellikle Hz. Peygamber ve Hz. Ali’yi anlattığı pek çok şiir yer almaktadır. Ayrıca Kerbelâ’dan, evlâd-ı Alî’den, Alî’nin kılıcı zülfikardan bahsetmiş, Hacı Bektâş-ı Velî’yi dile getirmiştir. Şairin Balkanlarda yaygın olan Bektâşîliğin etkisinde kaldığını şiirlerinde görmekteyiz. Tarikat büyüklerinin çoğundan söz etmiş, bunlara duyduğu sevgi ve bağlılığı şiirleriyle göstermiştir. Nakşî, Bektâşî ve Melâmîlerden olduğunu, Râfızîliği reddettiğini ifade etmiştir. Ayrıca tarihî ve efsanevi kişiler (Nemrud, Karun, Yezid, Hafız-ı Şirazi, Bihzâd, Feridun ve Nergis gibi) ile şehirleri (Acem, Hayber, Kerbela, Mısır, Üsküp, Yenişehir gibi) şiirlerine konu etmiştir. Hece ölçüsü ile kaleme aldığı şiirlerinde sade bir dil kullanıp yer yer halk ifadelerine yer vermiştir. Bazı şiirlerinde ise aruz veznine uymayan beyitler göze çarpmaktadır. Âbid Efendi, Nef’î’nin “sözüm” redifli kasidesine de nazire kaleme almıştır.

Âbid’in Dîvânçe'si, 1865 yılında telif edilmiş olup toplam 84 varaktır. Eserin bilinen tek nüshası Sermet Çifter Araştırma Kütüphanesi Nu. 15979’da bulunmaktadır. Dîvânçe'nin söz konusu bu nüshası üzerinde Fatma Nur Gülen tarafından yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (2011).

Şairin biyografisi için bk. “Âbid, Zeynelâbidîn”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abid-zeynelabidin