Şah İsmail (ö. 1524) ve Şah Tahmasb (ö.1576) devri saray şairlerinden Yusuf Bey'in şiirlerinden oluşan eseri. Eser, 94 gazel, 2 mesnevi, 2 tahmis, 3 rubai, 1 beyit ve 1 mısradan müteşekkildir (Kerimov 2012: 17). 

Sam Mirza (ö. 974/ 1567) Tuhfe-i Sâmî isimli eserinde Yusuf Bey'in Türkçe ve Farsça şiirleri itibariyle Türk ve Tacik şairleri arasında eşsiz bir konumda olduğunu ifade etmektedir (Bayram 2014: 329). Sadıkî (ö. 1022/ 1613) Mecmâ'u'l-Havâs isimli eserinde Yusuf Bey'i Fuzûlî (ö. 963/ 1556) edasına yakın bir şair olarak takdim eder (Bağırov 2008: 45). Divan'ında Fuzulî ve Nevâyî (ö. 906/ 1501) şiirlerine yapılan nazireler ve tahmislerin yanı sıra Fuzûlî tarzını çağrıştıran lirik ve aşıkane üslup ile Nevâyî'yi hatırlatan Çağatayca kelimeler ondaki etkilenmenin boyutlarını gözler önüne sermektedir. Ulaşılmaz sevgili ve kederli aşık tipi ile aşk ekseninde belirginleşen korku, ümit, ayrılık ve sabır temaları onun şiirinin genel hususiyetlerindendir (Kerimov 2012: 14-25). 

Eserin biri British Library Nu. OR-15398 (Bağırov 2008: 45) diğeri Mirza Cafer Sultan el-Kurrârî'nin şahsi kütüphanesinde olmak üzere iki nüshası bulunmaktadır (Kerimov 2012: 3). Eser üzerine mevcut tek neşir çalışması Paşa Kerimov tarafından British Library nüshası temel alınarak gerçekleştirilmiştir (2012).

Şairin biyografisi için bk. "Yûsuf, Yûsif, Yûsuf Big/Bey Ustaclu, Yûsuf Big/Bey Çavuşlu". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/yusuf-yusif-yusuf-big-bey-ustaclu