17. yüzyıl şairlerinden Vaʻdî’nin şiirlerini ihtiva eden eser. Mürettep divan düzeninden uzak olan Va’dî Dîvânı’nda 6 kaside, 155 gazel, 18 rubai, 7 kıt’a, 3 nazm ve 10 müfred olmak üzere toplam 199 manzume bulunmaktadır.

Va’dî Dîvânı’ndaki kasidelerden üçü miraciyye türündedir. Diğer kasidelerden gül redifli olanı Hz. Peygamber övgüsünde naat türünde, diğer ikisi ise devrin padişahı IV. Mehmed’in övgüsündedir. Vaʻdî birçok divan şairi gibi nazım şekilleri içinde en fazla gazele rağbet göstermiştir. Dîvân’daki 155 gazelin kahir ekserinde âşıkane ve rindane duygular terennüm edilmiştir. Gazellerdeki ortak özelliklerden bir diğeri hemen hemen hepsinde şairin yaşama sevincinin kendisini hissettirmesidir. Vaʻdî, biri 11 beyitten müteşekkil olan kıtʻa-i kebire olmak üzere 7 kıtʻa kaleme almıştır. Bu manzumelerin birinde tarih düşürülmüş, diğerlerinde ise talihten şikâyet edilmiş ve kaba sofuların eleştirisi yapılmıştır.

Şair tamamında ahrep kalıplarını seçtiği rubailerinde içki meclisi ve dünya nimetleri gibi konulara ağırlık vermiştir. Va’dî Dîvânı’nda genel itibarıyla devrinin şiir diliyle mütenasip bir dil kullanılmıştır. Kasidelerde zaman zaman dil ağırlaşsa da diğer manzumelerde sadelik ön plana çıkar. Birçok divan şairi gibi Vaʻdî de manzumelerinde klasik şiirin mazmunlarını ve hayallerinin başarıyla kullanmış, ayrıca bunları edebî sanatlarla süslemesini bilmiştir. Kendince önemli gördüğü şairlerin şiirlerine nazire yazmaktan geri durmadığı gibi kendine has söyleyişlerle bu edebiyatın başarılı bir temsilcisi olduğunu ispatlamasını bilmiştir.

Va’dî Dîvânı, üç nüshası (İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi TY 285, TY 5554, Nuruosmaniye Kütüphanesi 4959/2) üzerinden bir yüksek lisans tezine konu olmuştur (Yücel 2001).

Şairin biyografisi için bk. “Vaʻdî, Ahmed Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vadi-ahmed-efendi