18. yüzyıl şairlerinden Abdüllatif Râzî Efendi’nin (d. ?/? - ö. 1146/1733-34) şiirlerini ihtiva eden eser. Gayr-ı mürettep hâldeki Râzî Dîvânı’nda 5 kaside, 191 gazel, 2 terkib-i bend, 10 kıtʻa, 45 tarih, 68 murabba, 1 tahmis, 13 muhammes, 2 müseddes, 20 matlaʻ, 1 müfred, 9 nazm ve 2 şarkı olmak üzere toplam 369 manzume bulunmaktadır (Kodaz 1994: 21-22).

Râzî Dîvânı’ndaki ilk kaside, Ankara valisi Salih Paşa methindedir. İkinci kasidede Uryanî Ahmed Dede’nin şeyh olmasına, dördüncü kasidede ise Şeyh Muhammed Baba’nın Hacı Bayram Veli Câmi'inin tamirine tarih düşürülmüştür. Üçüncü kaside Mevlana’nın Mesnevi’sinin ilk 18 beytinin tesiriyle yazılırken, bahariyye türündeki beşinci kaside ise Gâzî-zâde Mehmed Paşa için kaleme alınmıştır. Dîvân’daki terkib-i bendlerin ikisi de eksik olup bunlardan ilki Bağdatlı Ruhî’nin meşhur terkib-i bendine naziredir. Mevlevi tarikatına mensup olan Râzî, gazellerinde tasavvufi umdelerin ağırlıklı olarak kullanıldığı dinî muhteva hâkimdir. Ancak bu tarz gazeller yanında âşıkane ve rindane tarzda gazeller de tanzim etmekten geri durmamıştır. Bir şair olarak Râzî’yi ön plana çıkaran özelliklerden birisi de tarih düşürmedeki başarısıdır. Devrindeki hadiselere kayıtsız kalmayan şair, değişik nazım şekilleriyle birçok hadiseye tarih düşürmüştür.

Râzî 18. yüzyılda şairler üstünde kendini hissettiren mahallileşmenin de etkisiyle şiirlerinde sade bir dil kullanmıştır. Samimi ve canlı bir üslubun hâkim olduğu bu manzumelerde atasözleri, deyimler ve halk söyleyişleri bolca kullanılmıştır.

Râzî Dîvânı’nın şimdilik bilinen tek nüshası, Millet Kütüphanesinde “Ali Emiri Manzum 147” arşiv numarasında kayıtlıdır. Bu nüshadan hareketle eser üzerinde bir yüksek lisans tez çalışması yapılmıştır (Kodaz 1994).

Şairin biyografisi için bk. “Râzî, Yazıcı Abdullah Efendi-zâde Abdüllatif Râzî Efendi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/razi-yazici-abdullah-efendizade