Kerküklü Tabîboğlu'nun şiirlerinin yer aldığı eseri. Dedeleri ve babası halk hekimliği yaptıkları için Tabîboğlu olarak tanınan ve şiirlerinde de bu mahlası kullanan şairin asıl adı Abdullah’tır. 1252/1836-37 yılında Kerkük Kalesi’nde Meydan Mahallesi’nde doğan Tabîboğlu, hayatının büyük bir kısmını Kerkük’te geçirmiş ve  yine Kerkük’te 1906-07/1324 yılında vefat etmiştir. Tabîboğlu’nun mürettep bir Dîvân'ı ile Tecvîd-i Güzîde ve Anter Hikâyesi adlı eserleri mevcuttur.

Dîvân’da gazel, kaside, terci-bend, muhammes, müseddes, mesnevi gibi Klasik Türk şiirinde kullanılan nazım şekilleri yer almaktadır. Gazeller, elifba sırasına göre düzenlenmiştir. Manzumeleri arasında “tercî ͑-i bend bahâriye” ile “muhammes bağçenâme” birer risale teşkil edecek kadar uzundur. Dîvân’ın tek nüshası 135 varaktır. Mürettep olmasına rağmen Dîvân’ın bazı varaklarında eksiklikler olduğu tespit edilmiştir. Dîvân’da aruzun temel bahirlerinden “fâʿilâtün fâʿilâtün fâʿilâtün fâʿilün” ve “feʿilâtün feʿilâtün feʿilâtün feʿilün” başta olmak üzere çeşitli aruz vezinleri ile şiirler kaleme alınmıştır. Daha çok gazel ve kaside tarzında yazılmış eserde Arapça tamlamalara çok az yer verildiği görülür. Ayrıca eserde Arapça ve Farsçadan Türkçeye geçmiş kelime sayısı da çok değildir. Tabîboğlu, şiirlerinde tasannudan ziyade daha çok açık ve sade bir anlatım tarzını benimsemiştir. Öyle ki kendisini manzum hikâyeler yazan şairler gibi “kıssahan” olarak ifade etmektedir.

Dîvân üzerine Ayşe Kübra Bekar tarafından  bir yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (Bekar: 2013). 

Şairin biyografisi için bk. “Tabîboğlu, Abdullah”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tabiboglu-abdullah