Çoğunlukla sosyal ve siyasi hayatı şiirlerine yansıtan, tarih manzumeleri ve gazelleriyle ön plan çıkan Şevkî’nin eseri. Dîvân; 39 kaside, 129 gazel, 13 tahmis, 1 muhammes, 5 müseddes, 7 murabba, 7 kıt’a, 11 nazm, 179 tarih manzumesi, 40 müfred ve matla, 2 müstezad ve 14 adet Farsça şiirden oluşmaktadır. Eserde toplamda 447 adet manzume yer almaktadır.

Şair; methiye, tebrikname, ramazaniye, surname, zafername, sulhiyye gibi sosyal ve siyasi hayata yönelik türlerden faydalanarak kasideler kaleme almıştır. Bunlar dışında Hz. Muhammed için naat türüyle yazılmış 14 kasidesi mevcuttur. Müseddesler nasihatname, mersiye ve naat türünde; murabbalar mersiye, methiye, şikayetname ve nasihatname türünde; müfret ve matlalar vuslat, sevgilinin güzellik unsurları, insanoğlu, gıybet, dünyanın değersizliği, Bektaşilik, Allah’ın lütfu gibi konularda; müstezatlar sevgili ve aşık hakkında, Vakıflar Müfettişi Sadeddin Efendi’ye methiye; kıt’alar naat ve nasihatname türünde, annelik ile Fatih Sultan Mehmed Han hakkında yazılmıştır. Gazellerinde ise doğa tasvirlerinden, münacat, naat, tevhit gibi dinî türlere, mersiye, methiye gibi sosyal hayata yönelik birçok farklı konuda şiirler yazmıştır. Osmanlı hanedanı, sünnet, evlilik, doğum, ölüm, yeni inşa edilen yerler, bir vazifeye atanma, Osmanlı-Rus savaşı, yeni yıl tebriki, Bayramiye tarikatında taç giydirme töreni gibi farklı konularda yazılmış tarih manzumeleri bulunmaktadır.

Bayrami tarikatına mensup olan Şevkî, Himmet Dede Tekkesinden aldığı bilgilerle tasavvufi şiirler yazmıştır. Ayrıca Mevlânâ’yı öven kasideleri de mevcuttur. Tarih manzumeleriyle ön plana çıkan şair, sosyal ve siyasi hayatı (Abdülmecîd’in tahta çıkışı, Kırım Savaşı, 1847-1848'da yaşanan kolera salgını gibi) şiirlerinde işlemiştir. Din ve tasavvuf, aşk, rintlik gibi birçok konuda şiirler kaleme almıştır. Âşıkane ve rindane söyleyiş şiirlerine hâkim olmuştur.

Şevkî’nin dili oldukça sade ve anlaşılırdır. Şiirlerinde Türkçe kelimeler fazladır. Özellikle dönemin şartları düşünüldüğünde, mahallileşme cereyanı üslubuna yansımıştır. Tarikat ehli bir şair olması sebebiyle gazel ve kasidelerinde nasihatçi ve hakimane tavır göze çarpmaktadır.

Şevkî; Şemsî-i Sivasî (1), Hakkı Efendi (1), Âsım Efendi (1), Bursalı İffet Efendi (1), Cemaleddin Efendi (1), İsmail Hakkı Efendi (3) ve Rüşdî Efendi (1)’nin şiirlerine nazireler kaleme almıştır. Ayrıca eserde 13 şairin şiirine tahmis vardır. Bu tahmisler şunlardır: Bursalı İffet Efendi, Hâfız-ı Şirâzî, Mevlânâ Şeyh Ziyâeddîn Halîd, Nahîfî, Ârif Hikmet Bey, Âsım Efendi, Bâkî Efendi, Aynî Efendi, Rûhî, Mezâkî, Halîm Giray, İsmail Hakkı Efendi, Zîver Efendi.

Dîvân’nın tek nüshası Milli Kütüphane 06 Mil Yz A 8857’de kayıtlıdır. Esere dair doktora tezi yapılmıştır (Taşdelen 2014).

Şairin biyografisi için bk. “Şevkî, Hasan Tahsîn”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sevki-hasan-tahsin