15. yüzyılın sonu ile 16. asrın başlarında yaşamış olan Şevkî'nin (ö. ?) şiirlerinden oluşan eseri. Şevkî Dîvânı’nda 24 kaside, 224 gazel, terkib-bend nazım şekliyle yazılmış bir mersiye ile birlikte 6 musammat, 6 kıt'a, 5 müfred yer almaktadır. 4 kaside ve 12 gazel Farsçadır.

Şevkî, dönem kaynaklarında ikinci sınıf bir şair olarak nitelendirilmektedir. Latîfî (ö. 1582), nazmın çeşitlerini bilen şairin kaside ve gazellerini gayet sanatlı ve muhayyel bulmakta iken Âşık Çelebi (ö. 1572), şiirlerinin çağdaşları Necâtî (ö. 1509), Sun’î (ö. 1509-10) ve Tâli'î (ö. 1519)’den yüz kat aşağıda olduğu görüşündedir. Beyânî (ö. 1597-98) de bu görüşü tekrar etmekte birlikte “Lâkin sâ’ir şu'arâya nisbet yine a’lâdur” (Kutluk 1997: 143) der. Hayatından söz ederken Şevkî’nin yaşadığı dönemde isminin zamanın üstat şairi Necâtî Bey ile anılması, şairin onun çevresinde yetiştiğini göstermektedir. Zaten her iki divana bakıldığında Necâtî Bey Dîvânı’nda ve Şevkî Dîvânı’nda ortak kullanılan kafiye ve redifler olduğu, 32 gazelin her iki şairde de aynı redifi taşıdığı, iki gazelin mahlas dışında tamamen, iki gazelin de beşer beytinin aynı olduğu görülmektedir. Bilindiği gibi bu yüzyılın, Necâtî Bey ve takipçilerinin üslubu, folklorik üslubu bir üst basamağa taşıyan, ona estetik özellikler de ekleyen bir geçiş dönemi üslubudur. Şevkî de kendi dönemindeki Amrî (ö 1523-24?), Vasfî (ö. ?), Üsküplü İshak Çelebi (ö. 1538) gibi bu tarzın takipçisidir. Söz konusu isimler için klasik tarzın hazırlayıcıları denebilir.

Şevkî Dîvânı’nın mevcut iki nüshası üzerinden Halil İbrahim Yakar 2010 yılında, Tuba Işınsu Durmuş ve Rıdvan Canım 2018'de iki ayrı çalışma yayımlamışlardır.

Şairin biyografisi için bk. “Şevkî, Yûsuf”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sevki-yusuf