Şemsî’nin şiirlerini ihtiva eden eser. Oldukça hacimli olan Şemsî Dîvânı’nda 2 mesnevi, 4 kaside, 6 nazm, 497 gazel, 12 muhammes, 15 murabba, 15 kıtʻa ve 12 müfred olmak üzere toplam 563 manzume bulunmaktadır. Şemsî yazmış olduğu kasidelerin üçünde devrin padişahı Kanuni Sultan Süleyman (ö. 1566)’ı övmüştür. Dördüncü kaside ise manzum mektup türünde tanzim edilmiş olmasıyla dikkat çekmektedir. Şair en fazla tercih ettiği nazım şekli olan gazellerinde aşk, aşkın hâlleri, sevgilinin özellikleri, ayrılık, ayrılıktan şikâyet, hasret, vuslat, rakip ve zahitle mücadele gibi divan şairlerince sıkça işlenen konuları ele almıştır. Bu gazellerden 15’i diğerlerinden farklı olarak "bahar-nâme" başlığıyla ayrı kaydedilmiş olup bunlarda tamamen baharla ilgili unsurlar işlenmiştir. Musammat türünde kaleme alınan muhammes ve murabbalarda ele alınan konular, gazellerde işlenen konularla paralellik gösterir. Dîvân’daki mevcut 15 kıtʻanın altısında Sultan Murad (ö.1595)’ın tahta çıkışına, sultanlık nevbetinin çalınışına ve yaptırdığı kasra, Şemsî’nin Sultan Murad’ın huzuruna kabulüne, Üsküdar İskelesi yakınında kendi adına yaptırdığı türbe, cami ve medresenin bitişine ve Hamid Efendi'nin müftü oluşuna tarih düşürülmüştür.

İyi bir eğitim gören Şemsî, mümkün olduğunca şiir tekniği sağlam manzumeler yazmaya gayret sarf etmiştir. Klasik edebiyatın ifade şekilleri ve mazmunlarını başarıyla kullanmış, devrinin sanat telakkisini manzumelerine yansıtmasını bilmiştir. Sade ve anlaşılır bir dil kullanmış, atasözleri, deyimler ve halk söyleyişlerine sıkça başvurmuştur.

Şemsî Dîvânı, iki nüshası üzerinden tenkitli metni esas alan bir doktora tez çalışmasına konu olmuştur (Akkaya 1992).

Şairin biyografisi için bk. “Şemsî, İsfendiyar-zâde Şemsî Ahmed Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/semsi-isfendiyarzade-semsi-ahmed