Cem Sultân’ın nişancısı, musahibi ve yakın arkadaşı olduğu için Cem Sa’dî'si olarak tanınan Sa‘dî’nin şiirlerini ihtiva eden eser. Latîfî (ö. 990/1582)’nin, Tezkiretü’ş-Şuʻarâ’sında bahsettiği (2018: 272-274) Dîvân’ın şimdilik herhangi bir nüshasına ulaşılamamıştır. Şairden bahseden tezkirelerde, özellikle 16. yüzyıl nazire ve şiir mecmualarında çok sayıda şiiri bulunmaktadır. Bu şiirlerden, II. Bâyezîd’e sunmak üzere kaleme aldığı 33 beyitlik kasidesinin İstanbul’un güzelliklerini anlatan 10 beyti şehre dair en erken şiirlerden biri olarak kabul edilir (Eğridirli Hâcı Kemâl vr. 59a-60a). Fuad Köprülü’nün sadece 10 beyti neşretmesi, bu şiirin kasideden bağımsız tanınmasına vesile olmuştur (Aynur 1999: 36-37). Sehî Bey (ö. 955/1548)’den itibaren tezkire yazarları şiir ve şairliğinden söz ederken onun fasih ve beliğ bir şair olduğu, şiirlerinin tanınıp beğenildiği ve şiir sanatında usta olduğu konusunda birleşirler. Bu kanaati, şiirlerine Necâtî, Zâtî, Hayâlî, Muhibbî, Me'âlî, Mesîhî, İshak Çelebi’nin yazdığı ve nazire mecmualarına kaydedilmiş nazireler ile “Nûniyye” kasidesine Fâtih dönemi şairlerinden Du‘âyî ve Dürrî’nin (Latîfî 2018, 224; Kınalı-zâde 2017, 366) nazireleri pekiştirmektedir.

Şairin biyografisi için bk. “Sa’dî, Cem Sa’dî’si, Sa’dullâh”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/sadi-cem-sadisi-sadullah