Nev’î’nin şiirlerini ihtiva eden eseri. Nev’î’nin oldukça hacimli divanı, eserleri arasında büyük önem arz eder. İstanbul kütüphanelerinde bulunan nüshaları ve şiir mecmualarında yer alan şiirleri karşılaştırılarak Mertol Tulum ve Ali Tanyeri tarafından yayıma hazırlanan Divan’da 6 tanesi ıydiyye olmak üzere 58 kaside, 1 tarih, 1 küçük mesnevi, 4 terkib-bend, 4 terci’-bend, 1 müsemmen, 1 tesdîs, 2 tahmis, 1 muhammes, 4 murabba, 559 gazel, 82 mukatta’, 11 rubai ve 17 müfred yer almaktadır. 2 kaside, 1 tahmis ve 2 gazel Farsçadır.

Kanunî Sultan Süleyman (1522-66), II. Selim (1566-74), III. Murad (1574-95) ve III. Mehmed (1595-1603) devirlerini gören Nev’î’nin divanında Kanunî için 1, Selim için 1, III. Murad için 13 ve III. Mehmed için kaleme alınmış 6 övgü içerikli şiiri vardır. Nev’î’nin 3. Mehmed’in annesi için kaleme aldığı 2 kasidesi ve Şehzâde Mehmed için kaleme aldığı bir sûriyyesi yanında Dîvân'ında devlet büyükleri için de kaleme alınmış çok sayıda şiir vardır. Şairin Sahn Medresesi’nde derslerine devam ettiği hocası Karamânî Mehmed Efendi için 3 kasidesi, Davut Paşa Medresesi’nden hocası Karamânî Mehmed Efendi’nin kardeşi Karamânî Ahî-zâde Ahmed Efendi için 1 kasidesi, Sultan III. Murad’ın danışmanlarından Hoca Sâdeddin Efendi için 1, sadrazam Siyâvuş Paşa için 6, vezir Özdemiroğlu Osman Paşa için 1, Feridun Bey için 1, vezir Ali Paşa için 1, Sultan Selîm’in musâhiplerinden Celal Bey için 1, şeyhülislam Bostan-zâde Mehmed Efendi için 1, Sultan III. Murad dönemi musâhiplerinden Şemsî Paşa için 1, sadrazam Cigala-zâde Sinan Paşa için 2, Muallim-zâde Tuğrayî Mahmud Bey için 1, reisülküttab Hamza Bey için 1, vezir İbrahim Paşa için 4, Mihaloğlu Süleyman Bey için 1, Mehmed Paşa için 1, feyz aldığı Şeyh Şâban Efendi için 1 kasidesi vardır. Bunlardan başka Nev’î’nin şeyhülislam Bostan-zâde Mehmed Efendi, vezir İbrahim ve Siyâvuş Paşalar için yazdığı kıta formunda övgüler ve Şeyh Mehmed Çelebi için de 1 surnamesi Dîvan'da yer almaktadır.

Kaynakların verdiği bilgiye göre rint edalı, derviş-meşreb, tasavvufa, zühd ve takvâya meyilli bir kişi olan Nev’î’nin şiirlerinde aldığı tasavvuf terbiyesinin izleri görülmektedir. Nev’î, Arapça, Farsça ve Türkçeye hâkim, atasözleri ve deyimler ile aruz veznini şiirlerinde ustalıkla kullanan bir şairdir. Nev’î’nin divanı gerek nazım şekillerinin çeşitliliği ve şiir hacmi gerekse de içinde üretildiği klasik üslubun estetik özelliklerini başarıyla göstermesi bakımından devrinin önemli eserlerindendir. Nev’î’nin divanı ve şairliği üzerine bir inceleme kaleme alan Hasibe Mazıoğlu, şairin başarılı ve güzel şiirlerinin âşıkâne gazelleri olduğunu söyler ve dilinin devrine göre sade oluşundan söz eder (2017: 445-46). Gibb de Osmanlı Şiir Tarihi adlı çalışmasında şiirde Bâkî’deki açıklık ve sanatkarlık bulunmamakla birlikte model olarak onu izlediğini belirtir (1999: 129).

Nev’î Divanı’nın tenkitli baskısı, Mertol Tulum ve M. Ali Tanyeri tarafından hazırlanmıştır (1977). Divanın çok yönlü tahlili ise Nejat Sefercioğlu tarafından önce doktora tezi olarak hazırlanmış, daha sonra kitap olarak basılmıştır (1984). Divanın çeşitli özellikleriyle ilgili yüksek lisans ve doktora tezleri de mevcuttur.

Şairin biyografisi için bk. "Nev’î, Yahyâ". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nevi-yahya