Kermineli Mevlana Efserî’nin Türkçe şiirlerinin toplandığı eseri. Mürettep bir dîvân hüviyetindeki eserin tespit edilmiş iki nüshasının karşılaştırılmasıyla oluşan tenkitli metinde 329 gazel, 2 tahmis, 48 rubai, 2 tuyuğ, 41 lugaz, 12 muamma ve 51 matla yer almıştır. Çoğu şiirde “Sânî”, az sayıdaki şiirde ise “Efserî” mahlası kullanılmıştır.

Dîvân gazeller bölümü ile başlar. Bu bölümdeki şiirler elif-ba sırasına göre sıralanmıştır ancak bazı harflerden (peltek se, cim, ha, hı, zel, sad, dad, tı, zı, ayın, fe) gazeller yoktur. Çoğunluğu 5 beyit olan şiirlerin 7, 9 ve 11 beyitlik olanları sayıca daha azdır. Gazellerin 1'i müzeyyel, 1'i de müstezaddır. Gazellerle ilgili dikkati çeken husus bazılarının başlıklı olmasıdır. Buna göre şiirlerin 1’i na’t ve 1’i hikmettir; 1’i şifa dileği, 3’ü göz ağrısı, diğerleri ise medhiye maksadıyla kaleme alınmıştır. Medhiye gazellerde memduhun adı “Şah Seyyid Hace üçün Kul Muhammed Mirza bilen musâhib erür”, “Mirza Berât gazeli”, “Mirza Bilal gazeli”, “Muhammed Rahim Sultan medhinde”, “Mîr-i Arab gazeli”, “Şah Muhammed Zamân gazeli”, “Ak Muhammed Mirza gazeli”, “Âdil Şah Sultan gazeli” vb. şeklinde ifade edilmektedir. Bu sayede gazellerin yazılma sebepleri ve şairin yakın çevresiyle ilgili bilgi edinme imkanı doğmaktadır. Klasik üslupla yazılan şiirlerin çoğunluğu âşıkânedir.

Tahmîsât bölümünde şairin, Ali Şîr Nevâyî ve Bâbür’ün birer gazelini tahmis ettiği 2 manzumesi bulunmaktadır. Daha sonra gelen Rubailer bölümünde “Rubâ’î ser ü pâ üçün”, “Bu rubâ’î Muhammedî atıga”, “Bu rubâ’î Hâce Beg-durur”, “Bu rubâ’î Bilâl atıgadur”, “Cân Bahtî rubâ’îsi-durur bu”, “Hammâm ta’rîfinde ki hazret-i saltanat-şi’ârî Bâbür Pâdişâh bustân-serâda yasatıp erdiler” gibi başlıklı az sayıda rubai yer almaktadır. Dîvân, lügazlar ve metâli’ bölümleri ile sona ermektedir.

Dîvân Üzeyir Aslan tarafından yayımlanmıştır (2009).

Şairin biyografisi için bk. "Mevlânâ Efserî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mevlana-efseri